ماده ۳۳۴ قانون تجارت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) جز (added Category:اسناد در وجه حامل using HotCat) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون تجارت}} | {{مواد قانون تجارت}} | ||
[[رده:اسناد در وجه حامل]] |
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۶
مقررات این باب شامل اسکناس نیست.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مقررات این باب را، نمیتوان نسبت به اسناد برواتی جاری دانست؛ زیرا اسناد مزبور، دارای مقررات مخصوص دررابطه با مفقودشدن هستند. اما سهام بینام، تحت حمایت مقررات این باب قرار خواهد گرفت.[۱]
اسناد در وجه حامل، درمقایسه با اسکناس، از این مزیت برخوردار هستند که درصورت مفقودشدن، امکان اثبات مالکیت بر آنها، و منع متعهد سند از تأدیه مبلغ آن به دارنده آن، وجود دارد.[۲] لذا حتی بانک مرکزی را هم، نمیتوان درمقابل مفقودشدن وجوه نقد اشخاص، مسئول دانست.[۳] درواقع مقررات این باب را، باید به عنوان استثنایی بر اسناد در وجه حامل پذیرفت.[۴]
منابع
- ↑ محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4243096
- ↑ فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4171280
- ↑ ترانه علم پور. کتاب طلایی حقوق تجارت. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2160200
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4055760