ماده ۵۰ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{نسخ به واسطه لایحه الحاقی قانون تجارت}}
{{نسخ به واسطه لایحه الحاقی قانون تجارت}}
'''ماده ۵۰ قانون تجارت''': ماده ۵۰ - برای این که تعهد و تأدیه وجه سرمایه از طرف شرکاء ثابت شود باید مدیر شرکت وقوع آنرا بموجب نوشتة که بدایره ثبت اسناد مرکزاصلی شرکت می‌سپارد و بثبت می‌رسد اعلام نماید و باید اسامی شرکاء را با مقداری از سرمایة که پرداخته شده با یک نسخه از اساسنامه و یکی ازنسختین شرکتنامه بنوشته مزبور منضم نماید.
'''ماده ۵۰ قانون تجارت''': ماده ۵۰ - برای این که تعهد و تأدیه وجه سرمایه از طرف شرکاء ثابت شود باید مدیر شرکت وقوع آنرا بموجب نوشتة که بدایره ثبت اسناد مرکزاصلی شرکت می‌سپارد و بثبت می‌رسد اعلام نماید و باید اسامی شرکاء را با مقداری از سرمایة که پرداخته شده با یک نسخه از اساسنامه و یکی ازنسختین شرکتنامه بنوشته مزبور منضم نماید.
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۴۹ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۱ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}


{{مواد قانون تجارت}}
{{مواد قانون تجارت}}

نسخهٔ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۴

ماده ۵۰ قانون تجارت: ماده ۵۰ - برای این که تعهد و تأدیه وجه سرمایه از طرف شرکاء ثابت شود باید مدیر شرکت وقوع آنرا بموجب نوشتة که بدایره ثبت اسناد مرکزاصلی شرکت می‌سپارد و بثبت می‌رسد اعلام نماید و باید اسامی شرکاء را با مقداری از سرمایة که پرداخته شده با یک نسخه از اساسنامه و یکی ازنسختین شرکتنامه بنوشته مزبور منضم نماید.