ماده ۴۰۹ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 409 قانون تجارت''' :همین که دین حال شد [[ضامن]] می‌تواند مضمون‌له را به دریافت طلب یا انصراف از [[ضمان]] ملزم کند ولو ضمان موجل باشد.
'''ماده ۴۰۹ قانون تجارت''' :همین که دین حال شد [[ضامن]] می‌تواند مضمون‌له را به دریافت طلب یا انصراف از [[ضمان]] ملزم کند ولو ضمان موجل باشد.
 
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۸ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۴۱۰ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
بر اساس ماده فوق، حال شدن دین ضامن را محق می کند تا بستانکار را ملزم به اخذ طلب خود کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=521000|صفحه=|نام۱=سیدمحمود|نام خانوادگی۱=کاشانی|چاپ=1}}</ref> خواه ضمان حال باشد یا مؤجل.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت تضامنی قراردادی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دانشگاه مفید|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2112232|صفحه=|نام۱=رضاحسین|نام خانوادگی۱=گندمکار|چاپ=1}}</ref>
بر اساس ماده فوق، حال شدن دین ضامن را محق می کند تا بستانکار را ملزم به اخذ طلب خود کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=521000|صفحه=|نام۱=سیدمحمود|نام خانوادگی۱=کاشانی|چاپ=1}}</ref> خواه ضمان حال باشد یا مؤجل.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت تضامنی قراردادی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دانشگاه مفید|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2112232|صفحه=|نام۱=رضاحسین|نام خانوادگی۱=گندمکار|چاپ=1}}</ref>
خط ۹: خط ۱۰:
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون تجارت}}
[[رده:ضمانت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۲

ماده ۴۰۹ قانون تجارت :همین که دین حال شد ضامن می‌تواند مضمون‌له را به دریافت طلب یا انصراف از ضمان ملزم کند ولو ضمان موجل باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس ماده فوق، حال شدن دین ضامن را محق می کند تا بستانکار را ملزم به اخذ طلب خود کند.[۱] خواه ضمان حال باشد یا مؤجل.[۲]

مصادیق و نمونه ها

در فرض موافقت حامل برات با تمدید دین، تا انقضای مدت ضامن همچنان مسئول است. اما وی حق دارد حامل را ملزم به دریافت طلب از مضمون عنه یا انصراف از آن کند.[۳]

منابع

  1. سیدمحمود کاشانی. حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان). چاپ 1. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 521000
  2. رضاحسین گندمکار. مسئولیت تضامنی قراردادی. چاپ 1. دانشگاه مفید، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2112232
  3. فصلنامه حق دفتر چهارم دی و اسفند 1364. شرکت سهامی روزنامه رسمی ایران، 1364.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1375524