ماده ۵۶۴ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Javad صفحهٔ ماده 564 قانون تجارت را به ماده ۵۶۴ قانون تجارت منتقل کرد) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 564 قانون تجارت''':در صورتی که یک یا چند نفر از طلبکارها [[غایب مفقودالاثر|مفقودالاثر]] یا غائب بوده یا اینکه از دریافت وجه امتناع نمایند تاجر [[ورشکسته]] باید وجوهی را‌که به آنها مدیون است با اطلاع مدعی‌العموم در صندوق عدلیه بسپارد و همین که تاجر معلوم کرد این وجوه را سپرده است بری‌الذمه محسوب است. | '''ماده 564 قانون تجارت''':در صورتی که یک یا چند نفر از طلبکارها [[غایب مفقودالاثر|مفقودالاثر]] یا غائب بوده یا اینکه از دریافت وجه امتناع نمایند تاجر [[ورشکسته]] باید وجوهی را‌که به آنها مدیون است با اطلاع مدعی‌العموم در صندوق عدلیه بسپارد و همین که تاجر معلوم کرد این وجوه را سپرده است بری‌الذمه محسوب است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۶۳ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۶۵ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
پرداخت کلیه دیون به طلبکاران از سوی تاجر ورشکسته باید همراه با اخذ رسیدی از طلبکاران مبتنی بر این پرداخت باشد. حال در فرض غایب بودن طلبکار، بر اساس ماده فوق تاجر ورشکسته باید وجوهی را که مدیون است با اطلاع مدعی العموم به صندوق دادگستری بسپارد. در این صورت مانند این است که تاجر دیون خود ا به طور کامل پرداخته و بری الذمه شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2269216|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref> | پرداخت کلیه دیون به طلبکاران از سوی تاجر ورشکسته باید همراه با اخذ رسیدی از طلبکاران مبتنی بر این پرداخت باشد. حال در فرض غایب بودن طلبکار، بر اساس ماده فوق تاجر ورشکسته باید وجوهی را که مدیون است با اطلاع مدعی العموم به صندوق دادگستری بسپارد. در این صورت مانند این است که تاجر دیون خود ا به طور کامل پرداخته و بری الذمه شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2269216|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref> | ||
| خط ۶: | خط ۷: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون تجارت}} | |||
[[رده:اعاده اعتبار]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۵
ماده 564 قانون تجارت:در صورتی که یک یا چند نفر از طلبکارها مفقودالاثر یا غائب بوده یا اینکه از دریافت وجه امتناع نمایند تاجر ورشکسته باید وجوهی را‌که به آنها مدیون است با اطلاع مدعی‌العموم در صندوق عدلیه بسپارد و همین که تاجر معلوم کرد این وجوه را سپرده است بری‌الذمه محسوب است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
پرداخت کلیه دیون به طلبکاران از سوی تاجر ورشکسته باید همراه با اخذ رسیدی از طلبکاران مبتنی بر این پرداخت باشد. حال در فرض غایب بودن طلبکار، بر اساس ماده فوق تاجر ورشکسته باید وجوهی را که مدیون است با اطلاع مدعی العموم به صندوق دادگستری بسپارد. در این صورت مانند این است که تاجر دیون خود ا به طور کامل پرداخته و بری الذمه شده است.[۱]
منابع
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته). چاپ 13. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2269216