ماده ۴۸۲ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۸۱ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۸۱ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۸۳ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۸۳ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۴۸۱ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۴۸۳ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده 481 قانون تجارت]] | |||
== نکات تفسیری دکترین ماده 482 قانون تجارت == | |||
بر اساس ماده فوق، هر کدام از طلبکارانی که در جلسه اول انعقاد قرارداد ارفاقی خود یا وکیل ثابت الوکالشان حضور داشته اند جز در مواردی که بخواهند تغییری در تصمیمات خود ایجاد کنند، لازم نیست در جلسه بعدی حاضر باشند و در صورت عدم حضور تصمیمات سابق ایشان به قوت خود باقی است. در جلسه بعدی نیز لازم است اکثریت مورد بحث در [[ماده 481 قانون تجارت]] رعایت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2482064|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>برخی از نویسندگان بر این باورند که نباید قرارداد ارفاقی را قطعی تلقی کرد. چرا که بر اساس برخی دیگر از مواد قانون تجارت این قرارداد قابل اعتراض است. اما گروه دیگر معتقدند مقصود مقنن از قطعی بودن در این ماده، غیر قابل برگشت بودن قرارداد ارفاقی نسبت به کسانی است که آن را امضاء نموده اند. لذا غیر قابل اعتراض بودن قرارداد مورد توجه مقنن نبوده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2268760|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref> | بر اساس ماده فوق، هر کدام از طلبکارانی که در جلسه اول انعقاد قرارداد ارفاقی خود یا وکیل ثابت الوکالشان حضور داشته اند جز در مواردی که بخواهند تغییری در تصمیمات خود ایجاد کنند، لازم نیست در جلسه بعدی حاضر باشند و در صورت عدم حضور تصمیمات سابق ایشان به قوت خود باقی است. در جلسه بعدی نیز لازم است اکثریت مورد بحث در [[ماده 481 قانون تجارت]] رعایت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2482064|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>برخی از نویسندگان بر این باورند که نباید قرارداد ارفاقی را قطعی تلقی کرد. چرا که بر اساس برخی دیگر از مواد قانون تجارت این قرارداد قابل اعتراض است. اما گروه دیگر معتقدند مقصود مقنن از قطعی بودن در این ماده، غیر قابل برگشت بودن قرارداد ارفاقی نسبت به کسانی است که آن را امضاء نموده اند. لذا غیر قابل اعتراض بودن قرارداد مورد توجه مقنن نبوده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2268760|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 482 قانون تجارت == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# طلبکارها یا وکیل ثابت‌الوکاله آنها باید در مجلس اول صورت‌مجلس را امضاء کنند. | |||
# حضور طلبکارانی که صورت‌مجلس مجلس اول را امضاء کرده‌اند، در مجلس ثانی الزامی نیست مگر بخواهند تصمیم خود را تغییر دهند. | |||
# عدم حضور در مجلس ثانی به معنای باقی بودن تصمیمات سابق است. | |||
# در صورت تکمیل اکثریت عددی و مبلغی در مجلس ثانی مطابق ماده ۴۸۰، قرارداد ارفاقی قطعی می‌شود. | |||
# قرارداد ارفاقی مشروط به حضور و امضاء در مجلس اول و تکمیل اکثریت در مجلس ثانی است. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون تجارت}} | {{مواد قانون تجارت}} | ||
[[رده:ورشکستگی]] | [[رده:ورشکستگی]] | ||
[[رده:قرارداد ارفاقی و تصفیه حساب تاجر ورشکسته]] | [[رده:قرارداد ارفاقی و تصفیه حساب تاجر ورشکسته]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 2410}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۱
ماده 482 قانون تجارت: طلبکارهایی که در مجلس اول خود یا وکیل ثابت‌الوکاله آنها حاضر بوده و صورت‌مجلس را امضاء نموده‌اند مجبور نیستند در مجلس ثانی حاضر شوند مگر آنکه بخواهند در تصمیم خود تغییری دهند ولی اگر حاضر نشدند تصمیمات سابق آنها به اعتبار خود باقی است - اگر در جلسه‌ثانی اکثریت عددی و مبلغی مطابق ماده ۴۸۰ تکمیل شود قرارداد ارفاقی قطعی خواهد بود.
مواد مرتبط
نکات تفسیری دکترین ماده 482 قانون تجارت
بر اساس ماده فوق، هر کدام از طلبکارانی که در جلسه اول انعقاد قرارداد ارفاقی خود یا وکیل ثابت الوکالشان حضور داشته اند جز در مواردی که بخواهند تغییری در تصمیمات خود ایجاد کنند، لازم نیست در جلسه بعدی حاضر باشند و در صورت عدم حضور تصمیمات سابق ایشان به قوت خود باقی است. در جلسه بعدی نیز لازم است اکثریت مورد بحث در ماده 481 قانون تجارت رعایت شود.[۱]برخی از نویسندگان بر این باورند که نباید قرارداد ارفاقی را قطعی تلقی کرد. چرا که بر اساس برخی دیگر از مواد قانون تجارت این قرارداد قابل اعتراض است. اما گروه دیگر معتقدند مقصود مقنن از قطعی بودن در این ماده، غیر قابل برگشت بودن قرارداد ارفاقی نسبت به کسانی است که آن را امضاء نموده اند. لذا غیر قابل اعتراض بودن قرارداد مورد توجه مقنن نبوده است.[۲]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 482 قانون تجارت
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- طلبکارها یا وکیل ثابت‌الوکاله آنها باید در مجلس اول صورت‌مجلس را امضاء کنند.
- حضور طلبکارانی که صورت‌مجلس مجلس اول را امضاء کرده‌اند، در مجلس ثانی الزامی نیست مگر بخواهند تصمیم خود را تغییر دهند.
- عدم حضور در مجلس ثانی به معنای باقی بودن تصمیمات سابق است.
- در صورت تکمیل اکثریت عددی و مبلغی در مجلس ثانی مطابق ماده ۴۸۰، قرارداد ارفاقی قطعی می‌شود.
- قرارداد ارفاقی مشروط به حضور و امضاء در مجلس اول و تکمیل اکثریت در مجلس ثانی است.
منابع
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2482064
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته). چاپ 13. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2268760