ماده ۱۱۷ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مواد مرتبط با شرکت تضامنی}}
'''ماده ۱۱۷ قانون تجارت''': در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی) و لااقل اسم یک نفر شرکاء ذکر شود.
'''ماده ۱۱۷ قانون تجارت''': در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی) و لااقل اسم یک نفر شرکاء ذکر شود.



نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۸

ماده ۱۱۷ قانون تجارت: در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی) و لااقل اسم یک نفر شرکاء ذکر شود.

در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل ( و شرکاء) یا ( و برادران) قید شود.

توضیح واژگان

شرکت تضامنی: شرکتی است که بین چند نفر، با مسئولیت تضامنی آنان، نسبت به دیون و تعهدات شرکت تشکیل می گردد.[۱] و به شرکتی بازرگانی، که تحت عنوان اسم مشخص، میان دو یا چند شخص، با صفت شخصی، و با وجه تضامن نسبت دیون شرکت، ایجاد می گردد.[۲]

پیشینه

در حقوق فرانسه، ذکر نام برخی شرکا در عنوان شرکت، بیانگر ضمان آنان نسبت به تعهدات شرکت بوده؛ و از اهمیت بسزایی برخوردار است.[۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

با توجه به رابطه شرکا با یکدیگر، پس از ذکر نام یکی از آنان در عنوان شرکت، عباراتی نظیر " ... و شرکا"، " ... و برادران"، و "... و پسران" قید گردد.[۴] و نام شرکت های تضامنی و نسبی، باید به گونه ای انتخاب گردد که برای اشخاص ثالث، تداعی گر وصف اصلی شرکت های مزبور، یعنی شخصی بودن آنها باشد. و برخلاف دیگر شرکت ها، نام شرکت های تضامنی و نسبی، از دو بخش تشکیل شده؛ که بخش اول، عبارت است از اسم مخصوص شرکت، و بخش دوم، نام یک یا چند تن از شرکا است؛ که به دنبال اسم مخصوص شرکت می آید؛ و ممکن است با پسوندی نظیر "... یا برادران" و ... همراه باشد.[۵] و لزوم ذکر نام شرکا، به عنوان جزئی از نام شرکت، بیانگر جایگاه شخصی شرکا، در شرکت تضامنی و نسبی بوده؛ و نیز پیوند میان موجودیت شرکت و اعتبار شرکا را نشان می دهد.[۶] و منظور از اینکه شرکت تضامنی، باید دارای نام مخصوص باشد؛ این است که باید لااقل نام یکی از شرکا، به دنبال نام شرکت ذکر گردیده؛ و نیز در ادامه آن، عبارتی نظیر " ... و برادران"، بیاید؛ که بیانگر مسئولیت سایر شرکا باشد.[۷] و هر شخصی حقوقی، دارنده نام خاصی است که بیانگر هویت او بوده؛ و موجب شناسایی و قابلیت تشخیص وی از سایر شخصیت ها، می گردد. که البته دررابطه با شرکت های بازرگانی، ممکن است علاوه بر نام شرکت، درج عبارات دیگری، به حکم قانونگذار الزامی باشد.[۸]

منابع:

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 333680
  2. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد دوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 421120
  3. ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 45 شماره 29. مهنا، -.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1948048
  4. محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد دوم) شرکت های تجارتی (شرکت های سهامی عام و خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، نسبی، مختلط غیرسهامی، مختلط سهامی و تعاونی، مؤسسات غیرتجاری، ثبت شرکت خارجی، مقررات مالیاتی در شرکت های ایرانی و خارجی، شرایط کار فرد خارجی در ایران و...). چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2200784
  5. محمدرضا پاسبان. حقوق شرکت های تجاری. چاپ 7. سمت، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3256568
  6. محمدرضا پاسبان. حقوق شرکت های تجاری. چاپ 7. سمت، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3256576
  7. محمدکاظم عمادزاده. حقوق بازرگانی (جلد دوم). چاپ 2. دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3962376
  8. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2481372