ماده ۳۸۹ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
*{{زیتونی|[[ماده ۳۸۸ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۸۸ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۹۰ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۹۰ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
 
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۳۸۸ قانون تجارت]]
* [[ماده ۳۹۰ قانون تجارت]]
== نکات تفسیری دکترین ==
بر اساس این ماده متصدی حمل و نقل مکلف است به محض رسیدن کالا به مقصد، مراتب را به اطلاع مرسل الیه برساند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2480688|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> پس از تسلیم کالا به گیرنده به نحو صحیح و سالم، مسئولیت متصدی حمل و نقل پایان می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=وکالت در حقوق تجارت و تطبیق آن با فقه|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=بوستان کتاب|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4852636|صفحه=|نام۱=سعید|نام خانوادگی۱=خردمندی|چاپ=1}}</ref> معمولاً متصدیان حمل و نقل مسئولیتی در قبال تأخیر بر عهده نمی گیرند. مگر آن که برای حمل بار به صراحت مدت معینی را پذیرفته باشند. معذلک در فرض غفلت یا تقصیر متصدی حمل بار باید او را مسئول دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1838028|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=16}}</ref>
بر اساس این ماده متصدی حمل و نقل مکلف است به محض رسیدن کالا به مقصد، مراتب را به اطلاع مرسل الیه برساند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2480688|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> پس از تسلیم کالا به گیرنده به نحو صحیح و سالم، مسئولیت متصدی حمل و نقل پایان می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=وکالت در حقوق تجارت و تطبیق آن با فقه|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=بوستان کتاب|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4852636|صفحه=|نام۱=سعید|نام خانوادگی۱=خردمندی|چاپ=1}}</ref> معمولاً متصدیان حمل و نقل مسئولیتی در قبال تأخیر بر عهده نمی گیرند. مگر آن که برای حمل بار به صراحت مدت معینی را پذیرفته باشند. معذلک در فرض غفلت یا تقصیر متصدی حمل بار باید او را مسئول دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1838028|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=16}}</ref>
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# وظیفه متصدی حمل و نقل اطلاع‌رسانی به مرسل‌الیه است.
# اطلاع‌رسانی باید به محض دریافت مال‌التجاره انجام شود.
# این ماده بر اهمیت ارتباط سریع بین متصدی حمل و نقل و مرسل‌الیه تأکید دارد.
# رعایت این ماده به بهبود کارایی و زمان‌بندی در حمل و نقل کمک می‌کند.
# انجام این تعهد می‌تواند از بروز مشکلات و اختلافات احتمالی میان فرستنده و گیرنده جلوگیری نماید.


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون تجارت}}
{{مواد قانون تجارت}}
[[رده:قرارداد حمل و نقل]]
[[رده:قرارداد حمل و نقل]]

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷

ماده 389 قانون تجارت:متصدی حمل و نقل باید به محض وصول مال‌التجاره مرسل‌الیه را مستحضر نماید.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین

بر اساس این ماده متصدی حمل و نقل مکلف است به محض رسیدن کالا به مقصد، مراتب را به اطلاع مرسل الیه برساند.[۱] پس از تسلیم کالا به گیرنده به نحو صحیح و سالم، مسئولیت متصدی حمل و نقل پایان می یابد.[۲] معمولاً متصدیان حمل و نقل مسئولیتی در قبال تأخیر بر عهده نمی گیرند. مگر آن که برای حمل بار به صراحت مدت معینی را پذیرفته باشند. معذلک در فرض غفلت یا تقصیر متصدی حمل بار باید او را مسئول دانست.[۳]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. وظیفه متصدی حمل و نقل اطلاع‌رسانی به مرسل‌الیه است.
  2. اطلاع‌رسانی باید به محض دریافت مال‌التجاره انجام شود.
  3. این ماده بر اهمیت ارتباط سریع بین متصدی حمل و نقل و مرسل‌الیه تأکید دارد.
  4. رعایت این ماده به بهبود کارایی و زمان‌بندی در حمل و نقل کمک می‌کند.
  5. انجام این تعهد می‌تواند از بروز مشکلات و اختلافات احتمالی میان فرستنده و گیرنده جلوگیری نماید.

منابع

  1. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2480688
  2. سعید خردمندی. وکالت در حقوق تجارت و تطبیق آن با فقه. چاپ 1. بوستان کتاب، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4852636
  3. حسن ستوده تهرانی. حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه). چاپ 16. دادگستر، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1838028