ماده ۲۹۶ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۹۶ قانون تجارت''': مأمور اجرا باید سواد صحیح اعتراض نامه را به محل اقامت اشخاص مذکور در ماده ۲۹۳ بدهد. | '''ماده ۲۹۶ قانون تجارت''': مأمور اجرا باید سواد صحیح اعتراض نامه را به محل اقامت اشخاص مذکور در ماده ۲۹۳ بدهد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۲۹۵ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۲۹۷ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
اعتراض نامه: به اظهارنامه ای که متضمن واخواست برات یا سفته باشد، اعتراض نامه گویند. (۲۰۵۱۸) | اعتراض نامه: به اظهارنامه ای که متضمن واخواست برات یا سفته باشد، اعتراض نامه گویند. (۲۰۵۱۸) | ||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۳
ماده ۲۹۶ قانون تجارت: مأمور اجرا باید سواد صحیح اعتراض نامه را به محل اقامت اشخاص مذکور در ماده ۲۹۳ بدهد.
توضیح واژگان
اعتراض نامه: به اظهارنامه ای که متضمن واخواست برات یا سفته باشد، اعتراض نامه گویند. (۲۰۵۱۸)
نکات توضیحی تفسیری دکترین
درحال حاضر، اوراق اعتراض نامه، برابر با مقررات قانون آیین دادرسی مدنی، ابلاغ می‌گردد. نه برابر با ماده ۲۹۴ قانون تجارت، و نیز نه موجب ماده مورد بحث. چراکه در اسناد برواتی، ویژگی خاصی مشاهده نمی‌گردد، تا بتوان نتوان مقررات آیین دادرسی را، در مورد آنها قابل اجرا دانست. (۱۰۳۵۷۵۷)