ماده ۴۱۰ قانون تجارت

ماده ۴۱۰ قانون تجارت: استنکاف مضمون‌له از دریافت طلب یا امتناع از تسلیم وثیقه - اگر دین با وثیقه بوده - ضامن را فوراً و به خودی خود بری خواهد ساخت.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات تفسیری دکترین ماده 410 قانون تجارت

بر اساس ماده فوق در دیون با وثیقه باید استنکاف بستانکار از تسلیم وثیقه را از موجبات برائت ضامن تلقی کرد. صرف نظر کردن بستانکار از وثیقه را باید از موجبات محرومیت ضامن از امتیاز جانشینی دانست. از ماده فوق گروهی چنین برداشت کرده اند که چنانچه خودداری از تسلیم وثیقه به ضامن، وی را بری می کند، لذا هر عملی از طرف بستانکار که موجبات از میان رفتن وثیقه و محرومیت ضامن از حق جانشینی را فراهم کند دارای همین اثر حقوقی است. لذا استنکاف طلبکار از قبول دین را باید به خودی خود موجب از بین رفتن تعهد مسئول پرداخت دین دانست.

مواد مرتبط

• ماده ۴۰۹ قانون تجارت
• ماده ۴۱۱ قانون تجارت

ماده ۲۷۳ قانون مدنی

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 410 قانون تجارت

1. استنکاف مضمون‌له از دریافت طلب می‌تواند ضامن را آزاد کند.
2. امتناع مضمون‌له از تسلیم وثیقه (در صورت وجود وثیقه) باعث بری‌ شدن ضامن می‌شود.
3. شرط آزادی ضامن در این ماده فوریت انجام استنکاف یا امتناع توسط مضمون‌له است.
4. آزادی ضامن در این شرایط به صورت خودکار و بدون نیاز به اقدام اضافی صورت می‌گیرد.

مقالات مرتبط

توسعه راهکارهای مواجهه با متعهد ممتنع