ماده ۴۱۰ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۰ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (ویرایش Nastaran aghaee (بحث) به آخرین تغییری که Mohammadhamedani انجام داده بود واگردانده شد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۱۰ قانون تجارت: ستنکاف مضمون‌له از دریافت طلب یا امتناع از تسلیم وثیقه - اگر دین با وثیقه بوده - ضامن را فوراً و به خودی خود بری خواهد ساخت.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس ماده فوق در دیون با وثیقه باید استنکاف بستانکار از تسلیم وثیقه را از موجبات برائت ضامن تلقی کرد. صرف نظر کردن بستانکار از وثیقه را باید از موجبات محرومیت ضامن از امتیاز جانشینی دانست.521396 از ماده فوق گروهی چنین برداشت کرده اند که چنانچه خودداری از تسلیم وثیقه به ضامن، وی را بری می کند، لذا هر عملی از طرف بستانکار که موجبات از میان رفتن وثیقه و محرومیت ضامن از حق جانشینی را فراهم کند دارای همین اثر حقوقی است.521420لذا استنکاف طلبکار از قبول دین را باید به خودی خود موجب از بین رفتن تعهد مسئول پرداخت دین دانست.2926480

مواد مرتبط

ماده ۲۷۳ قانون مدنی 2926472

مقالات مرتبط

توسعه راهکارهای مواجهه با متعهد ممتنع

منابع