ماده ۱۳۷ قانون تجارت

ماده ۱۳۷ قانون تجارت: فسخ شرکت در صورتی ممکن است که در اساسنامه این حق از شرکاء سلب نشده و ناشی از قصد اضرار نباشد. تقاضای فسخ باید شش ماه قبل از فسخ کتباً به شرکاء اعلام شود.

اگر موافق اساسنامه باید سال به سال به حساب شرکت رسیدگی شود فسخ در موقع ختم محاسبه سالیانه به عمل می آید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۳۶ قانون تجارت

توضیح واژگان

فسخ، حقی است که شخص به موجب آن، می تواند از حق قانونی یا قراردادی خود، استفاده نموده؛ و عقدی را برهم زند.

پیشینه

در حقوق فرانسه، فسخ شرکت توسط یکی از شرکا، فقط درصورتی امکانپذیر است که شرکت مزبور، برای مدتی نامحدود تشکیل شده باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اصولاً در شرکت های تضامنی و نسبی، شرکا از حق فسخ برخوردار هستند. مگراینکه این حق، به موجب اساسنامه از آنها سلب گردیده باشد. و شریکی که تمایل به خروج از شرکت دارد؛ نمی تواند سایر شرکا را، ملزم به خرید سهم خود نماید. لیکن شریک مزبور، درصورت رعایت شرایط مندرج در این ماده، از حق فسخ شرکت برخوردار می باشد. در فرض مخالفت شرکا با فسخ و شرکت، و عدم رضایت آنان به خرید سهم شریک خود، طرح دعوی فسخ شرکت در دادگاه، امکانپذیر خواهد بود. و قسمت اخیر این ماده، به جهت رعایت و حمایت از حقوق اشخاص ثالث، وضع گردیده؛ و از مقررات مربوط به نظم عمومی بوده؛ و توافق برخلاف آن صحیح نیست. و این ماده، نسبت به شرکت های نسبی و مختلط غیرسهامی نیز، قلمرو شمول دارد. و فسخ شرکت، مستلزم زوال آن نبوده؛ و سایر شرکا می توانند پس از فسخ، اقدام به تشکیل شرکت جدید نمایند.

انتقادات

قانونگذار، تفاوت بین فسخ و انحلال شرکت را، مشخص ننموده است.

مصادیق و نمونه ها

• اگر دررابطه با انجام معاملات شرکت، میان شرکا توافق حاصل نگردد؛ و یکی از آنها قصد داشته باشد با فسخ شرکت، از ادامه فعالیت های سودآور آن جلوگیری نماید؛ دراینصورت فسخ شرکت امکانپذیر نخواهد بود.

مقالات مرتبط

• راهکارهای حقوقی کاهش هزینه نمایندگی در شرکت‌های تجاری
• ضرورت ابلاغ اراده و حفظ مصلحت در اعمال حقوقی