ماده ۱۸۶ قانون تجارت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۱۸۶ قانون تجارت: اگر دارایی شرکت نسبی برای تأدیه تمام قروض شرکت کافی نباشد هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه که در شرکت داشته مسئول تأدیه قروض شرکت است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- شرکت نسبی:«شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایهای است که در شرکت گذاشته».[۱]
نکات توضیحی
شرکت نسبی از هر جهت، شبیه شرکت تضامنی است. تنها تفاوتی که بین این دو شرکت وجود دارد؛ این است که در شرکت نسبی، مسئولیت شرکا، به نسبت آورده آنان تعیین میگردد. به عبارت دیگر، در شرکتهای نسبی، هر شریکی به نسبت سهم الشرکه خویش، مسئول وصول طلب شخص ثالث میباشد.[۲][۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- شرکت نسبی به معنای مسئولیت محدود شرکا در برابر دیون است.
- شرکاء در یک شرکت نسبی به میزان سرمایهای که به شرکت آوردهاند مسئولیت دارند.
- دارایی شرکت ابتدا برای پرداخت قروض استفاده میشود و در صورت ناکافی بودن، مسئولیت به عهده شرکاء است.
- تقسیم مسئولیت پرداخت قروض بین شرکاء به تناسب سرمایه آنان در شرکت است.
- دارایی شرکت باید ابتدا برای تأدیه دیون استفاده شود قبل از اینکه به سراغ شرکاء بروند.
- نقش میزان سرمایهگذاری هر شریک در تعیین میزان مسئولیت او در قبال دیون شرکت.
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ ماده ۱۸۳ قانون تجارت
- ↑ یداله بازگیر. موازین حقوق تجارت در آرای دیوانعالی کشور. چاپ 2. بازگیر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2938800
- ↑ محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633788