ماده ۵۷۴ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 574 قانون تجارت: اگر عرضحال قبول شود حکمی که صادر می‌گردد در دفتر مخصوصی که در محکمه بدایت محل اقامت تاجر برای این کار مقرر است‌ ثبت خواهد شد.

‌اگر محل اقامت تاجر در حوزه محکمه که حکم می‌دهد نباشد در ستون ملاحظات دفتر ثبت اسامی ورشکستگان که در دائره ثبت اسناد محل موجود‌ است مقابل اسم تاجر ورشکسته با مرکب قرمز به حکم مزبور اشاره می‌شود.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین

بر اساس این ماده با قبول دادخواست اعاده اعتبار لازم است حکم صادره در دفتر مخصوصی ثبت شود.[۱] در واقع همچنان که لازم است حکم ورشکستگی اعلام شود، حکم اعاده اعتبار نیز لازم است در دفتر مخصوصی در دادگاه شهرستان محل قامت ورشکسته سبت شود تا آثار ورشکستگی از بین برود. امروزه این حکم به اداره ثبت اعلان می شود تا در دفتر ثبت تجارتی ثبت شده و عموم مردم از رفع ورشکستگی تاجر مطلع شوند.[۲] حال اگر محل اقامت تاجر در حوزه دادگاه حکم دهنده نباشد، در ستون ملاحظات دفتر ثبت اسامی ورشکستگان در دایره ثبت اسناد محل، در مقابل نام ورشکسته و با مرکب قرمز به این امر اشاره می شود.[۳]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. در صورت قبول عرضحال، حکم صادره باید در دفتر مخصوصی در محکمه بدایت محل اقامت تاجر ثبت شود.
  2. اگر محل اقامت تاجر در حوزه محکمه صادرکننده حکم نباشد، حکم در دفتر ثبت اسامی ورشکستگان در دائره ثبت اسناد محل، مقابل اسم تاجر ورشکسته با مرکب قرمز اشاره می‌شود.
  3. وجود دفتری مخصوص برای ثبت احکام صادره در محکمه بدایت ضروری است.
  4. استفاده از مرکب قرمز برای اشاره به حکم در اسامی ورشکستگان، اهمیت خاصی در نظر دارد.
  5. ثبت احکام ورشکستگی باید در محل دائره ثبت اسناد محل نیز انجام شود، در صورت عدم تطابق محل اقامت تاجر با حوزه محکمه صادرکننده حکم.

منابع

  1. ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته). چاپ 13. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2269236
  2. حسن ستوده تهرانی. حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه). چاپ 16. دادگستر، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1838812
  3. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2481332