ماده ۴۹۰ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۰ توسط Abozarsh12 (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 490 قانون تجارت: پس از تصدیق شدن قرارداد ارفاقی دعوی بطلان نسبت به آن قبول نمی‌شود مگر اینکه پس از تصدیق مکشوف شود که در میزان دارایی‌ یا مقدار قروض حیله به کار رفته و قدر حقیقی قلمداد نشده است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تقلب و به کار بردن حیله ممکن است به وسیله عمل حقوقی باشد. مانند معامله به قصد فرار از دین. همچنین ممکن است این اقدام از طریق واقعه حقوقی انجام شود. اعم از اینکه فعل باشد یا ترک فعل.کتمان متقلبانه حقیقت نیز صورت دیگری از حیله و تقلب است.[۱]

منابع

  1. احمد دیلمی. حسن نیت در مسئولیت مدنی. چاپ 1. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1057060