ماده ۲۶۴ قانون تجارت: اگر با وجود تقاضایی که در مورد مواد ۲۶۱–۲۶۲ و ۲۶۳ به عمل آمده‌است از تأدیه وجه برات امتناع شود صاحب برات مفقود می‌تواند تمام حقوق خود را به موجب اعتراضنامه محفوظ بدارد.
برات: به سندی که به موجب آن، امضاکننده از شخص معینی بخواهد که در موعدی مشخص، مبلغی را در وجه شخص ثالث، یا به حواله کرد، یا در وجه حامل تأدیه نماید. (۶۱۹۷۵۴)
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده، نسبت به چک نیز قابل تسری است. (۶۱۹۹۴۶) همچنین ماده مورد بحث، دررابطه با سفته مفقود شده نیز، قابل اعمال است. (۷۱۲۲۹۴) و واخواست عدم تأدیه برات مفقود را، همانند واخواست نکول، و واخواست عدم تأدیه برات قبول شده، باید به عنوان یکی از اقسام واخواست به‌شمار آورد. (۷۱۲۲۱۰)