ماده ۱۵۰ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۲ توسط فاطمه امیدی (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۵۰ قانون تجارت: در مورد تعهداتی که شرکت مختلط غیر سهامی ممکن است قبل از ثبت شرکت کرده باشد شریک با مسئولیت محدود در مقابل اشخاص ثالث در حکم شریک ضامن خواهد بود مگر ثابت نماید که اشخاص مزبور از محدود بودن مسئولیت او اطلاع داشته‌اند.

توضیح واژگان

شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می‌گردد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

باتوجه به اینکه پس از تراضی شرکا، نسبت به تأسیس شرکت مختلط غیرسهامی، و پیش از تشکیل آن، معمولاً اشخاص ثالث، نمی‌توانند نسبت به نوع مسئولیت شرکا، آگاه گردند؛ قانونگذار جهت حفظ حقوق آنان، دررابطه با تعهدات و معاملات شرکت در شرف تأسیس، شریک بامسئولیت محدود را، همانند شریک ضامن، مسئول دیونی می‌داند که از تعهدات و قراردادهای مزبور، نشأت گرفته‌است.[۲]

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات). چاپ 1. گنج دانش، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 127744
  2. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2477332