ماده ۱۴۳ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۴۳ قانون تجارت: هر یک از شرکاء با مسئولیت محدود که اسمش جزء اسم شرکت باشد در مقابل طلبکاران شرکت شریک ضامن محسوب خواهد شد. هر قراری که برخلاف این ترتیب بین شرکاء داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث بی اثر است.


مواد مرتبط

توضیح واژگان

نکات تفسیری دکترین

مفهوم مخالف ماده ۱۴۳ قانون تجارت، این است که اگر شرکا، تراضی نمایند که نام شریک با مسئولیت محدود، به دنبال اسم شرکت قید گردد؛ اما ضمان و مسئولیت وی، در برابر بستانکاران منتفی بوده و نتوان او را مسئولیت تأدیه کلیه دیون شرکت دانست؛ چنین توافقی، فقط در روابط میان اعضای شرکت معتبر است. بدین ترتیب شریک مزبور، در صورت مراجعه طلبکار، باید بدهی شرکت را تسویه نماید و سپس جهت مطالبه مبلغ مزبور از شرکا، به توافقی که بین خود مقرر نموده‌اند؛ استناد نماید.[۲]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. شریک با مسئولیت محدود اگر نامش در اسم شرکت باشد، شریک ضامن تلقی می‌شود.
  2. در مقابل طلبکاران، شریک با نام در اسم شرکت دارای مسئولیت تضامنی خواهد بود.
  3. هر گونه توافق مخالف بین شرکا در برابر اشخاص ثالث بی‌اثر است.
  4. اصل عدم تأثیر توافقات داخلی شرکت در حقوق اشخاص ثالث مطرح شده است.
  5. توجه به اسم شرکت در تعیین مسئولیت شرکا اهمیت ویژه‌ای دارد.

منابع

  1. ماده ۱۴۱ قانون تجارت
  2. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2477268