ماده ۴۸۲ قانون تجارت

ماده 482 قانون تجارت: طلبکارهایی که در مجلس اول خود یا وکیل ثابت‌الوکاله آنها حاضر بوده و صورت‌مجلس را امضاء نموده‌اند مجبور نیستند در مجلس‌ ثانی حاضر شوند مگر آنکه بخواهند در تصمیم خود تغییری دهند ولی اگر حاضر نشدند تصمیمات سابق آنها به اعتبار خود باقی است - اگر در جلسه‌ثانی اکثریت عددی و مبلغی مطابق ماده ۴۸۰ تکمیل شود قرارداد ارفاقی قطعی خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۸۱ قانون تجارت
• ماده ۴۸۳ قانون تجارت
• ماده 481 قانون تجارت

نکات تفسیری دکترین

بر اساس ماده فوق، هر کدام از طلبکارانی که در جلسه اول انعقاد قرارداد ارفاقی خود یا وکیل ثابت الوکالشان حضور داشته اند جز در مواردی که بخواهند تغییری در تصمیمات خود ایجاد کنند، لازم نیست در جلسه بعدی حاضر باشند و در صورت عدم حضور تصمیمات سابق ایشان به قوت خود باقی است. در جلسه بعدی نیز لازم است اکثریت مورد بحث در ماده 481 قانون تجارت رعایت شود.برخی از نویسندگان بر این باورند که نباید قرارداد ارفاقی را قطعی تلقی کرد. چرا که بر اساس برخی دیگر از مواد قانون تجارت این قرارداد قابل اعتراض است. اما گروه دیگر معتقدند مقصود مقنن از قطعی بودن در این ماده، غیر قابل برگشت بودن قرارداد ارفاقی نسبت به کسانی است که آن را امضاء نموده اند. لذا غیر قابل اعتراض بودن قرارداد مورد توجه مقنن نبوده است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. طلبکارها یا وکیل ثابت‌الوکاله آن‌ها باید در مجلس اول صورت‌مجلس را امضاء کنند.
2. حضور طلبکارانی که صورت‌مجلس مجلس اول را امضاء کرده‌اند، در مجلس ثانی الزامی نیست مگر بخواهند تصمیم خود را تغییر دهند.
3. عدم حضور در مجلس ثانی به معنای باقی بودن تصمیمات سابق است.
4. در صورت تکمیل اکثریت عددی و مبلغی در مجلس ثانی مطابق ماده ۴۸۰، قرارداد ارفاقی قطعی می‌شود.
5. قرارداد ارفاقی مشروط به حضور و امضاء در مجلس اول و تکمیل اکثریت در مجلس ثانی است.