ماده ۳۷۴ قانون تجارت

ماده ۳۷۴ قانون تجارت:در مورد ماده فوق حق‌العمل‌کار باید قیمت را بر طبق مظنه بورسی یا نرخ بازار در روزی که وکالت خود را انجام می‌دهد منظور دارد و حق خواهد داشت که هم حق‌العمل و هم مخارج عادیه حق‌العمل‌کار را برداشت کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۷۳ قانون تجارت
• ماده ۳۷۵ قانون تجارت

نکات تفسیری دکترین ماده 374 قانون تجارت

اصولا شخص واجد نمایندگی از سوی دو طرف معامله، حق دارد برای خود نیز عقدی را منعقد کند. اما این امر در راستای جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی و نیز تعارض منافع، در پاره ای از موارد محدود شده است.

عده ای رابطه حق العمل کار و آمر را نظیر رابطه وکیل و موکل دانسته اند. از سوی دیگر گروهی به این نکته اشاره کرده اند که حق العمل کار نمی تواند طرف معامله قرار گیرد. مگر اینکه موضوع معامله خرید یا فروش مال یا اسناد تجارتی یا اوراق بهاداری باشد که مظنه بورسی یا بازاری داشته و آمر نیز وی را از این امر ممنوع نکرده باشد. در این صورت حق العمل کار می تواند بر اساس قیمت مال بر اساس مظنه بورسی یا بازاری در روزی که وکالت را انجام می دهد، طرف معامله بوده و از سوی دیگر می تواند حق العمل و نیز مخارج عادیه حق العمل کاری را برداشت کند. همچنین عده ای از مفهوم مخالف ماده فوق چنین استنباط کرده اند که اگر مورد وکالت فاقد بهای معینی باشد، حق العمل کار حق ندارد شخصاً طرف معامله واقع شود.

گروهی از ماده فوق چنین استنباط کرده اند که حق العمل کار در خصوص اقدامات خود حق حبس نسبت به تعهدات خارج از قرارداد را نیز خواهد داشت. از این روی چنین به نظر می رسد که مقنن مبنایی فراتر از تعهدات قراردادی برای حق حبس در نظر گرفته است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 374 قانون تجارت

1. حق‌العمل‌کار باید قیمت را طبق مظنه بورسی یا نرخ بازار در روز انجام وکالت منظور کند.
2. حق‌العمل‌کار مجاز است هم حق‌العمل و هم مخارج عادی خود را برداشت کند.
3. مبنای قیمت‌گذاری بر اساس مظنه روز وکالت است.
4. برداشت مخارج عادی برای حق‌العمل‌کار مجاز است.
5. پرداخت حق‌العمل به صورت جداگانه از مخارج عادی صورت می‌گیرد.

مقالات مرتبط

معاملات عمده‌ی بورسی از حیث تشکیل، آثار و انحلال