ماده ۴۰۷ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۰۷ قانون تجارت: اگر حق مطالبه دین اصلی مشروط به اخطار قبلی است این اخطار نسبت به ضامن نیز باید به عمل آید.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 407 قانون تجارت

اخطار مورد بحث در ماده فوق ممکن است به صورت شرط ضمن عقد باشد.[۱]در فرض تعدد ضامنین، اخطار باید نسبت به همه ضامنین به عمل آید.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 407 قانون تجارت

  1. اخطار قبلی برای مطالبه دین اصلی ضروری است.
  2. در صورت وجود ضامن، اخطار قبلی باید به ضامن نیز ارائه شود.
  3. شرط اخطار قبلی نه تنها برای مدیون اصلی بلکه برای ضامن نیز معتبر است.
  4. اجرای اخطار قبلی بخشی از حق مطالبه دین اصلی است.
  5. تعهد ضامن به مطالبه دین، مشابه تعهد مدیون اصلی به اخطار قبلی وابسته است.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. دایره المعارف حقوق مدنی و تجارت (جلد اول) (حقوق تعهدات عقود و ایقاعات). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4222028
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. دایره المعارف حقوق مدنی و تجارت (جلد اول) (حقوق تعهدات عقود و ایقاعات). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4222024