ماده ۴۷۰ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 470 قانون تجارت:محکمه می‌تواند در صورت تصمیم به انعقاد مجلس قرار دهد که صاحب طلب متنازع‌فیه معادل مبلغی که محکمه در قرار مزبور معین‌می‌کند موقتاً طلبکار شناخته شده در مذاکرات هیات طلبکارها برای مبلغ مذکور شرکت نماید.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 470 قانون تجارت

طلبکارانی که طلبشان متنازع فیه بوده و دادگاه آن ها را طلبکار موقت شناخته است، حق شرکت در مذاکرات و تصمیم گیری های هیأت طلبکاران را داشته و به نسبت مبلغی که به طور موقت طلبکار تلقی شده اند نیز حق رأی دارند.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 470 قانون تجارت

  1. دادگاه می‌تواند تصمیم به تشکیل مجلس ویژه‌ای بگیرد.
  2. دادگاه می‌تواند در تصمیم خود برای حل اختلاف رأی دهد.
  3. طلبکار می‌تواند موقتاً برای مبلغی که دادگاه تعیین کرده طلبکار شناخته شود.
  4. طلبکار می‌تواند در مذاکرات هیات طلبکارها برای مبلغ تعیین‌شده شرکت کند.
  5. این تصمیم‌گیری موقتی و به صورت محدود به مبلغ خاصی است که دادگاه مشخص می‌کند.
  6. محدوده اقتدار و تصمیم‌گیری دادگاه در خصوص دعاوی مالی مشخص می‌شود.
  7. این ماده به موضوعات مرتبط با طلبکاران در دعاوی مالی و تجاری می‌پردازد.

منابع

  1. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2482368