ماده ۵۰۱ قانون تجارت

ماده 501 قانون تجارت:در صورت فسخ یا ابطال قرارداد ارفاقی دارایی تاجر بین طلبکاران ارفاقی و اشخاصی که بعد از قرارداد ارفاقی طلبکار شده‌اند به غرما‌ تقسیم می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۵۰۰ قانون تجارت
• ماده ۵۰۲ قانون تجارت

نکات تفسیری دکترین ماده 501 قانون تجارت

به موجب این ماده در فرض فسخ یا ابطال قرارداد ارفاقی، دارایی تاجر میان طلبکارانی که قرارداد ارفاقی را امضاء کرده اند و افرادی که بعد از این قرارداد طلبکار شد اند، به غرما تقسیم می شود. چنناچه طلبکاران ارفاقی پس از توقف تاجر تا زمان فسخ یا ابطال قرارداد ارفاقی مالی دریافت کرده باشند، آنچه اخذ کرده اند از وجهی که به ترتیب غرما به آن ها داده می شود، کسر خواهد شد. با فسخ یا ابطال قرارداد ارفاقی، ارفاقات و ابراء های طلبکاران که در موقع انعقاد قرارداد واقع شده است از میان می رود.

انتقادات

عده ای معتقدند مشکل راه حل مذکور در این ماده آن است که با ترجیح دادن طلبکاران ارفاقی به طلبکاران جدید، تاجر بعد از تصدیق قرارداد ارفاقی امکان معامله کردن با کسی را نخواهد داشت. زیرا اشخصا جدید همواره نگرانی تقدم طلبکاارن ارفاقی بر خود را خواهند داشت. لذا مجدداً موجبات ورشکستگی تاجر ایجاد می شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 501 قانون تجارت

1. در صورت فسخ یا ابطال قرارداد ارفاقی، دارایی تاجر مجدداً تقسیم می‌شود.
2. تقسیم دارایی تاجر بین طلبکاران ارفاقی و طلبکاران جدید صورت می‌گیرد.
3. طلبکاران ارفاقی به آن دسته از طلبکاران گفته می‌شود که در قرارداد ارفاقی حضور داشته‌اند.
4. طلبکاران جدید به اشخاصی اطلاق می‌شود که بعد از انعقاد قرارداد ارفاقی طلبکار شده‌اند.
5. تقسیم دارایی بر اساس قاعده غرما انجام می‌شود، به این معنی که طلبکاران بر اساس سهم خود از مطالبات، دارایی دریافت می‌کنند.