ماده ۳۴۲ قانون تجارت

هر گاه معامله به توسط دلال واقع و نوشتجات و اسنادی راجع به آن معامله بین طرفین به توسط او رد و بدل شود در صورتی که امضاها راجع به اشخاصی باشد که به توسط او معامله را کرده‌اند دلال ضامن صحت و اعتبار امضاهای نوشتجات و اسناد مزبور است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ضامن بودن دلال، درخصوص صحت امضا و اعتبار سند، در موارد تصدیق و تأیید امضا، و تحویل اصل و رونوشت سند نزد مقامات قانونی، که به نوعی، شهادت محسوب می‌گردد؛ دارای اهمیت است؛ زیرا چون در اغلب موارد، طرفین قرارداد شناختی از یکدیگر نداشته؛ و به اعتبار تعاریف و تمجید دلال، امضای هم را قابل اعتماد می‌دانند؛ لذا فرض ضمان دلال در این ماده صحیح است. به عبارتی دیگر، دلال که تکلیف معرفی طرفین قرارداد به یکدیگر را، برعهده دارد؛ خود او نیز مسئول تصدیق هویت آنان، و عواقب ناشی از عدم صحت این معارفه است. هرچند مفاد این ماده را، باید برخلاف مقررات مرتبط با وکالت محسوب نمود؛ زیرا اگر فی الواقع بتوان دلال را، وکیل به‌شمار آورد؛ پس مطابق قاعده، تخلفات موکل را نباید به او منتسب نمود.