ماده ۱۳ قانون تجارت

ماده ۱۳ قانون تجارت: کلیه معاملات و صادرات و واردات در دفاتر مذکوره فوق باید به ترتیب تاریخ در صفحات مخصوصه نوشته شود - تراشیدن و حک کردن و همچنین جای سفید گذاشتن بیش از آنچه که در دفترنویسی معمول است و در حاشیه یا بین سطور نوشتن ممنوع است و تاجر باید تمام آن دفاتر را از ختم هر سالی لااقل تا ده سال نگاهدارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• دفاتر تجاری: دفاتری هستند که هر تاجری اصولاً موظف به داشتن آن‌هاست و حسب مورد باید معاملات خود را الزاماً یا اختیاراً در آن دفاتر درج کند. به موجب ماده ۶ قانون تجارت هر تاجری به جز کسبه‌ی جزء موظف به داشتن دفاتر تجاری ذیل هستند: ۱.دفتر روزنامه ۲.دفتر کل ۳.دفتر دارایی ۴.دفتر کپیه. در تعریف دیگری از دفاتر تجاری، چنین آمده است که:«دفاتری است که هر تاجر، باید به دستور قانون تجارت، نگاه دارد».

فلسفه و مبانی نظری

قانونگذار با تصویب ماده ۱۳ قانون تجارت، در مقام جلوگیری از تغییر مطالب واردشده در دفاتر تجاری توسط تاجر، است. در این خصوص شایان ذکر است که اصلاح اشتباه‌های تاجر، یا افزودن مطالبی که از قلم افتاده؛ با قید تاریخ تصحیح اشکالی ندارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

دفاتر تجاری، از اعتبار اسناد رسمی برخوردار بوده و در روابط بین تجار و قائم مقام آن‌ها معتبر است. این دفاتر، در روابط بین تجار و غیر تاجر، به زیان تاجر قابل استناد است. در ضمن به جهت برخورداری دفاتر بازرگانی از اعتبار اسناد رسمی، علیه اینگونه دفاتر، فقط ادعای جعل پذیرفته‌است؛ نه اظهار انکار و تردید. نکته‌ی دیگر آن که اگر قسمتی از دفاتر تجاری تاجر، مخدوش باشد؛ به دلیل رعایت اصل تجزیه ناپذیری سند، دیگر نمی‌توان آن دفاتر را، به عنوان سند، مورد استناد قرار داد. بلکه تنها ممکن است دفتر مزبور، به عنوان اماره‌ای بر علیه تاجر مورد استفاده واقع گردد.