ماده ۴۲۲ قانون تجارت

ماده ۴۲۲ قانون تجارت:هر گاه تاجر ورشکسته فته طلبی داده یا براتی صادر کرده که قبول نشده یا براتی را قبولی نوشته سایر اشخاصی که مسئول تادیه وجه فته طلب یا برات می‌باشند باید با رعایت تخفیفات مقتضیه نسبت به مدت وجه آن را نقداً بپردازند یا تادیه آن را در سر وعده تامین نمایند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده فوق متضمن بیان هیچ امر خلاف اصلی نیست و از اصول کلی در خصوص اوراق تجارتی تبعیت کرده است. این ماده به حال شدن دیون اشخاص ثالث می پردازد و به موجب آن طلبکار دارنده برات یا سفته می تواند در فرض ورشکستگی صادر کننده یا قبول کننده سند، فوراً و قبل از رسیدن موعد طلب مبادرت به دریافت وجه سند از دیگر مسئولان سند کند.این ماده در تمام مواردی که تاجر ورشکسته مسئول پرداخت سند تجاری است اعمال نمی شود. بلکه حال شدن دین مسئولان دیگر منحصر به موردی است که شخص ورشکسته ، همان صادر کننده سند یا قبول کننده آن باشد. این امر نشلن می دهد اثر توقف متوقف به اصحاب دعوی نبوده و همه را در بر میگیرد و نسبی بودن آثار احکام در این خصوص تأثیری ندارد. البته تأمین تأدیه وجه برات در سر وعده از سوی دیگر مسئولان سند تجاری، مانع اجرای مفاد این ماده است. مقررات این ماده در خصوص چک قابل اعمال نیست.

مقالات مرتبط

• تقاضای تضمین از متعهد؛ پیش از حلول اجرای تعهدات قراردادی

• ضمانت اجرای احتمال نقض قرارداد در حقوق ایران و نظام حقوق عرفی