ماده ۴۷۰ قانون تجارت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | {{برای کتاب}}'''ماده ۴۷۰ قانون تجارت:''' [[محکمه]] میتواند در صورت تصمیم به انعقاد مجلس قرار دهد که صاحب [[طلب]] [[متنازعفیه]] معادل مبلغی که محکمه در قرار مزبور معین میکند موقتاً [[طلبکار]] شناخته شده در مذاکرات هیئت طلبکارها برای مبلغ مذکور شرکت نماید. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۶۹ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۷۱ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۴۶۹ قانون تجارت]] | |||
== | == توضیح واژگان == | ||
* [[محکمه]]: مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به [[شکایت|شکایات]]، [[دعوا|دعاوی]] و [[امور حسبی]] تشکیل میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | |||
* [[طلب]]: به معنای [[حق دینی]] میباشد که [[طلبکار]] یا [[داین]] بر [[ذمه]] ی [[بدهکار]] یا [[مدیون]] داراست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول و دوم) (اشخاص، اموال و مالکیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655784|صفحه=|نام۱=مرتضی|نام خانوادگی۱=یوسف زاده|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655788|صفحه=|نام۱=مرتضی|نام خانوادگی۱=یوسف زاده|چاپ=1}}</ref> | |||
* [[متنازع فیه]]: متنازع فیه، آن چیزی است که مورد منازعه قرار گیرد ولو آن که هنوز در [[دادگاه|دادگاهی]] مطرح نشده باشد. اگر مطرح شود به عنوان [[مدعی به|مدعیبه]] و [[خواسته]] نام میگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=341020|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
* [[طلبکار]]: یا دائن [[شخص|شخصی]] است که [[دین]]، متعلق به او است.<ref name=":22">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاحشناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4132844|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات تفسیری دکترین ماده 470 قانون تجارت == | |||
طلبکارانی که طلبشان متنازع فیه بوده و دادگاه آنها را طلبکار موقت شناخته است، [[حق]] شرکت در مذاکرات و تصمیمگیریهای هیأت طلبکاران را داشته و به نسبت مبلغی که به طور موقت طلبکار تلقی شدهاند نیز حق رأی دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2482368|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 470 قانون تجارت == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# دادگاه میتواند تصمیم به تشکیل مجلس ویژهای بگیرد. | |||
# دادگاه میتواند در تصمیم خود برای حل اختلاف رأی دهد. | |||
# طلبکار میتواند موقتاً برای مبلغی که دادگاه تعیین کرده طلبکار شناخته شود. | |||
# طلبکار میتواند در مذاکرات هیات طلبکارها برای مبلغ تعیینشده شرکت کند. | |||
# این تصمیمگیری موقتی و به صورت محدود به مبلغ خاصی است که دادگاه مشخص میکند. | |||
# محدوده اقتدار و تصمیمگیری دادگاه در خصوص دعاوی مالی مشخص میشود. | |||
# این ماده به موضوعات مرتبط با طلبکاران در دعاوی مالی و تجاری میپردازد. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | {{مواد قانون تجارت}} | ||
[[رده:مواد قانون تجارت]] | |||
[[رده:ورشکستگی]] | |||
[[رده:وظایف مدیر تصفیه]] | |||
{{DEFAULTSORT:ماده 2350}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۰
ماده ۴۷۰ قانون تجارت: محکمه میتواند در صورت تصمیم به انعقاد مجلس قرار دهد که صاحب طلب متنازعفیه معادل مبلغی که محکمه در قرار مزبور معین میکند موقتاً طلبکار شناخته شده در مذاکرات هیئت طلبکارها برای مبلغ مذکور شرکت نماید.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- محکمه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات، دعاوی و امور حسبی تشکیل میشود.[۱]
- طلب: به معنای حق دینی میباشد که طلبکار یا داین بر ذمه ی بدهکار یا مدیون داراست.[۲][۳]
- متنازع فیه: متنازع فیه، آن چیزی است که مورد منازعه قرار گیرد ولو آن که هنوز در دادگاهی مطرح نشده باشد. اگر مطرح شود به عنوان مدعیبه و خواسته نام میگیرد.[۴]
- طلبکار: یا دائن شخصی است که دین، متعلق به او است.[۵]
نکات تفسیری دکترین ماده 470 قانون تجارت
طلبکارانی که طلبشان متنازع فیه بوده و دادگاه آنها را طلبکار موقت شناخته است، حق شرکت در مذاکرات و تصمیمگیریهای هیأت طلبکاران را داشته و به نسبت مبلغی که به طور موقت طلبکار تلقی شدهاند نیز حق رأی دارند.[۶]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 470 قانون تجارت
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دادگاه میتواند تصمیم به تشکیل مجلس ویژهای بگیرد.
- دادگاه میتواند در تصمیم خود برای حل اختلاف رأی دهد.
- طلبکار میتواند موقتاً برای مبلغی که دادگاه تعیین کرده طلبکار شناخته شود.
- طلبکار میتواند در مذاکرات هیات طلبکارها برای مبلغ تعیینشده شرکت کند.
- این تصمیمگیری موقتی و به صورت محدود به مبلغ خاصی است که دادگاه مشخص میکند.
- محدوده اقتدار و تصمیمگیری دادگاه در خصوص دعاوی مالی مشخص میشود.
- این ماده به موضوعات مرتبط با طلبکاران در دعاوی مالی و تجاری میپردازد.
منابع
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
- ↑ مرتضی یوسف زاده. حقوق مدنی (جلد اول و دوم) (اشخاص، اموال و مالکیت). چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655784
- ↑ مرتضی یوسف زاده. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین. چاپ 1. انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655788
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 341020
- ↑ حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاحشناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4132844
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2482368