ماده ۱۸۳ قانون تجارت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۸۲ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۸۲ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۸۴ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۸۴ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۸۴ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۱۸۵ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۱۸۶ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۱۸۸ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۱۸۹ قانون تجارت]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۴
ماده ۱۸۳ قانون تجارت: شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایهای است که در شرکت گذاشته.
مواد مرتبط
- ماده ۱۸۴ قانون تجارت
- ماده ۱۸۵ قانون تجارت
- ماده ۱۸۶ قانون تجارت
- ماده ۱۸۸ قانون تجارت
- ماده ۱۸۹ قانون تجارت
توضیح واژگان
- شرکت: در خصوص تعریف شرکت تجاری هر چند قانون تجارت ساکت است ولی در دکترین حقوقی تعاریفی ارائه شده است از جمله آن که «شرکتی است عقدی (نه قهری) که برابر قوانین تجارت پدید میآید و شخصیت حقوقی دارد و سرمایه آن حالت اشاعه ندارد.[۱] همچنین، در تعریف دیگری آمده است که شرکت تجارتی قراردادی است که به موجب آن دو یا چند شخص توافق میکنند سرمایه مستقلی را که از جمع آوردههای آنها تشکیل میشود ایجاد کنند و به موسسهای که برای انجام مقصود خاصی تشکیل میگردد اختصاص دهند و در منافع و زیانهای احتمالی حاصل از به کارگیری سرمایه سهیم گردند.[۲]
نکات توضیحی
شرکت نسبی، همچون شرکت تضامنی، یکی از اقسام شرکتهای اشخاص بهشمار میآید.[۳] شرکت نسبی از هر جهت، شبیه شرکت تضامنی است. تنها تفاوتی که بین این دو شرکت وجود دارد؛ این است که در شرکت نسبی، مسئولیت شرکا، به نسبت آورده آنان تعیین میگردد.[۴]
انتقادات
قانونگذار، حداقل سرمایه شرکت نسبی را معین ننموده و این امر باعث میشود تا تعداد معدودی شریک با سرمایه اندک، اقدام به تشکیل شرکت نمایند.[۵]
مصادیق و نمونهها
- اگر یک شرکت نسبی، با سرمایه ۱۸۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال تشکیل گردد و دارای ۳ شریک باشد که هر یک از آنان، ۶۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال سرمایهگذاری نموده باشند؛ دراینصورت میتوان هر یک را به میزان یک سوم کل سرمایه شرکت، در برابر حقوق بستانکاران شرکت ضامن دانست.[۶]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 333672
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (جلد اول) (شرکت های تجاری) (کلیات، شرکت های اشخاص و شرکت با مسئولیت محدود). چاپ 15. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6406024
- ↑ محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633716
- ↑ محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633788
- ↑ کورش کاویانی. حقوق شرکتهای تجاری. چاپ 1. میزان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3459476
- ↑ محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633788