ماده ۲۹۵ قانون تجارت

ماده ۲۹۵ قانون تجارت: هیچ نوشته نمی‌تواند از طرف دارنده برات جایگیر اعتراض نامه شود مگر در موارد مندرجه در مواد ۲۶۱–۲۶۲ و ۲۶۳ راجع به مفقود شدن برات.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۶۱ قانون تجارت
• ماده ۲۶۲ قانون تجارت
• ماده ۲۶۳ قانون تجارت
• ماده ۲۸۹ قانون تجارت

توضیح واژگان

• اعتراض نامه: به اظهارنامه‌ای که متضمن واخواست برات یا سفته باشد، اعتراض نامه گویند.

مطالعات تطبیقی

به موجب ماده ۴۶ قانون متحدالشکل ژنو، برات دهنده یا هر یک از ظهرنویسان، می‌توانند دارنده برات را، از تنظیم اعتراضنامه معاف سازند. دراینصورت، عدم اعتراض، خللی به حقوق دارنده برات وارد نخواهد آورد.

انتقادات

در قانون ایران، مشخص نیست که اگر در برات قید شده باشد که درصورت عدم تأدیه، نباید اعتراضی صورت پذیرد؛ آیا عدم اعتراض، منجر به اسقاط حق دارنده، علیه ظهرنویسان می‌گردد یا نه؟ چراکه با استناد به ماده ۲۹۵ قانون تجارت، هیچ متنی جایگزین اعتراض نامه نیست و همچنین ماده ۲۸۹ همین قانون، پس از انقضای مواعد مقرر قانونی، دعوای دارنده برات علیه ظهرنویسان را مسموع نمی‌داند.

مقالات مرتبط

• اثر حجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی در کنوانسیون‌های ژنو