ماده ۳۵۰ قانون تجارت

ماده ۳۵۰ قانون تجارت: هر گاه معامله مشروط به شرط تعلیقی باشد دلال پس از حصول شرط مستحق اجرت خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۳۵ تا ۳۵۶ قانون تجارت

فلسفه و مبانی نظری

دلیل تصویب ماده ۳۵۰ قانون تجارت، این است که در قراردادهای مشروط، درصورت عدم حصول شرط، معامله‌ای تحقق نیافته‌است تا بتوان دلال را، مستحق حق‌الزحمه دانست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 350 قانون تجارت

1. دلال در صورتی مستحق دریافت اجرت است که شرط تعلیقی معامله تحقق یابد.
2. معامله باید مشروط به شرط تعلیقی باشد تا دلال امکان دریافت اجرت را پیدا کند.
3. شرط تعلیقی، شرطی است که تا هنگام تحقق آن، آثار حقوقی کامل معامله مستقر نمی‌گردد.
4. اجرت دلال منوط به تحقق شرطی است که به تعلیق درآمده است.
5. ماده به مساله دلالی و نحوه تعیین استحقاق اجرت دلال تحت شرط تعلیقی می‌پردازد.
6. تا زمانی که شرط تعلیقی حاصل نشود، دلال حق دریافت اجرت را ندارد.