ماده ۳۲۳ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۳۲۳ قانون تجارت''': مدعی باید در محکمه محل اقامت مدیون معلوم نماید سند در تصرف او بوده و فعلاً گم شده‌است.
'''ماده ۳۲۳ قانون تجارت''': [[مدعی]] باید در [[محکمه]] [[محل اقامت]] [[مدیون]] معلوم نماید [[سند]] در [[تصرف]] او بوده و فعلاً گم شده‌است.


اگر مدعی فقط اوراق کوپن یا ضمیمه مربوط به سند خود را گم کرده باشد ابراز خود سند کافی است.
اگر مدعی فقط اوراق [[کوپن]] یا ضمیمه مربوط به [[سند در وجه حامل|سند]] خود را گم کرده باشد ابراز خود سند کافی است.
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۲ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۲ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۴ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۴ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
خط ۷: خط ۷:
* [[ماده ۳۲۲ قانون تجارت]]
* [[ماده ۳۲۲ قانون تجارت]]
* [[ماده ۳۲۴ قانون تجارت]]
* [[ماده ۳۲۴ قانون تجارت]]
* [[ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
اسناد در وجه حامل: به اسناد قابل انتقالی که فاقد نام دارنده بوده؛ و هر شخصی که آن را، در دست داشته باشد؛ مالک آن سند محسوب می‌گردد؛ اسناد در وجه حامل گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4055760|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref>
 
== نکات تفسیری دکترین ماده 323 قانون تجارت ==
* [[سند در وجه حامل]]: به اسناد قابل انتقالی که فاقد نام دارنده بوده و هر [[شخص|شخصی]] که آن را، در دست داشته باشد؛ [[مالک]] آن سند محسوب می‌گردد؛ اسناد در وجه حامل گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4055760|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref>
مقصود قانونگذار از مدیون، همان صادرکننده سند است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادستان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4243092|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=دمیرچیلی|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=حاتمی|نام۳=محسن|نام خانوادگی۳=قرایی|چاپ=14}}</ref> که درواقع این ماده، در راستای اجرای اصل «اقامه دعوا در دادگاه محل اقامت خوانده»، وضع گردیده‌است. اصل مزبور، در [[ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] مصوب ۱۳۷۹، دررابطه با کلیه دعاوی معطوف به امور مدنی، حسبی و تجاری، پذیرفته شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2849784|صفحه=|نام۱=جواد|نام خانوادگی۱=افتخاری|چاپ=2}}</ref>
 
== فلسفه و مبانی نظری ==
'''ماده ۳۲۳ قانون تجارت'''، در راستای اجرای اصل «[[اقامه دعوا]] در دادگاه [[محل اقامت]] [[خوانده]]»، وضع گردیده‌است. اصل مزبور، در [[ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] مصوب ۱۳۷۹، در رابطه با کلیه دعاوی معطوف به امور مدنی، حسبی و تجاری، پذیرفته شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2849784|صفحه=|نام۱=جواد|نام خانوادگی۱=افتخاری|چاپ=2}}</ref>
 
== نکات توضیحی ماده 323 قانون تجارت ==
مقصود [[قانونگذار]] از مدیون، همان صادرکننده سند است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادستان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4243092|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=دمیرچیلی|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=حاتمی|نام۳=محسن|نام خانوادگی۳=قرایی|چاپ=14}}</ref>
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 323 قانون تجارت ==
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 323 قانون تجارت ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
خط ۱۸: خط ۲۵:
# تفاوت بین گم شدن کل سند و گم شدن ضمیمه یا کوپن سند.
# تفاوت بین گم شدن کل سند و گم شدن ضمیمه یا کوپن سند.
# نیاز به اثبات مالکیت و تصرف قبلی سند توسط مدعی.
# نیاز به اثبات مالکیت و تصرف قبلی سند توسط مدعی.
== رویه های قضایی ==
== رویه‌های قضایی ==
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صلاحیتدار در رسیدگی به دعاوی علیه شعب بانکها]]
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صلاحیتدار در رسیدگی به دعاوی علیه شعب بانکها]]
== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==

نسخهٔ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۸

ماده ۳۲۳ قانون تجارت: مدعی باید در محکمه محل اقامت مدیون معلوم نماید سند در تصرف او بوده و فعلاً گم شده‌است.

اگر مدعی فقط اوراق کوپن یا ضمیمه مربوط به سند خود را گم کرده باشد ابراز خود سند کافی است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

  • سند در وجه حامل: به اسناد قابل انتقالی که فاقد نام دارنده بوده و هر شخصی که آن را، در دست داشته باشد؛ مالک آن سند محسوب می‌گردد؛ اسناد در وجه حامل گویند.[۱]

فلسفه و مبانی نظری

ماده ۳۲۳ قانون تجارت، در راستای اجرای اصل «اقامه دعوا در دادگاه محل اقامت خوانده»، وضع گردیده‌است. اصل مزبور، در ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۷۹، در رابطه با کلیه دعاوی معطوف به امور مدنی، حسبی و تجاری، پذیرفته شده‌است.[۲]

نکات توضیحی ماده 323 قانون تجارت

مقصود قانونگذار از مدیون، همان صادرکننده سند است.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 323 قانون تجارت

  1. مدعی باید در دادگاه محل اقامت مدیون اثبات کند که سند در اختیار او بوده و اکنون گم شده است.
  2. در صورتی که مدعی تنها اوراق کوپن یا ضمیمه مرتبط با سند را گم کرده باشد، ارائه خود سند کافی می‌باشد.
  3. اهمیت محل اقامت مدیون برای رسیدگی به ادعا.
  4. تفاوت بین گم شدن کل سند و گم شدن ضمیمه یا کوپن سند.
  5. نیاز به اثبات مالکیت و تصرف قبلی سند توسط مدعی.

رویه‌های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4055760
  2. جواد افتخاری. حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل). چاپ 2. ققنوس، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2849784
  3. محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4243092