ماده ۲۷۶ قانون تجارت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۷۶ قانون تجارت: اگر ظهرنویسی برای تقاضای قبولی مدتی معین کرده باشد دارنده برات باید در مدت مزبور تقاضای قبولی نماید و الا در مقابل آن ظهرنویس نمی‌تواند از مقررات مربوطه به بروات استفاده کند.

توضیح واژگان

دارنده برات: شخصی را، که در برات، در وجه او تنظیم گردیده؛ و برابر با قانون، حق مطالبه مبلغ مندرج در آن را دارد؛ دارنده برات گویند.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به موجب این ماده، ظهرنویس می‌تواند مسئولیت خود را درمقابل دارنده برات، محدود نماید.[۲] [۳] و به نظر یکی از حقوقدانان، «در حقوق ایران، درمورد تحدید مسئولیت ظهرنویسان، تصریحی در قانون تجارت وجود ندارد. لیکن با اطلاق ماده ۲۴۹ قانون تجارت، به نظر نمی‌رسد که ظهرنویس، بتواند با قید شرط خلاف، مسئولیت خود را، به‌طور مطلق محدود یا منتفی کند. تنها موردی که در آن، امکان محدود کردذن مسئولیت ظهرنویسی وجود دارد؛ موارد مذکور در ماده ۲۷۶ قانون تجارت است». البته این مؤلف در همان اثر، برعکس نظر فوق‌الذکر، درج عباراتی نظیر «بدون مسئولیت تضامنی» را، باتوجه به سکوت قانونگذار ما در این باره، براساس اصول کلی حقوق مدنی کاملاً مجاز دانسته‌اند.[۴]

رویه های قضایی

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 330096
  2. محمد صقری. حقوق بازرگانی اسناد(جلد اول) ( برات، سفته، قبض، انبار عمومی). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4858620
  3. ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک). چاپ 11. سمت، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3621716
  4. فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4139612