ماده ۲۳۱ قانون تجارت

ماده ۲۳۱ قانون تجارت: قبول کننده حق نکول ندارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• نکول: امتناع از تأدیه مبلغ برات، حواله و … را، نکول گویند.

مطالعات تطبیقی

به موجب ماده ۲۹ قانون متحدالشکل ژنو، چنانچه براتگیر پیش از رد برات به دارنده آن، قبول خود را خط بزند؛ چنین رجوعی پذیرفته خواهد بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قبولی برات، از قابلیت فسخ برخوردار نیست. یعنی براتگیر پس از قبول برات، در مقابل دارنده این سند، حق طرح عدم مدیونیت خود در مقابل صادرکننده را ندارد. این اصل که به «اصل عدم توجه ایرادات»، معروف است، در مورد رابطه‌ی تمام امضاکنندگان با دارنده‌‎ی صادق است و اختصاص به براتگیر ندارد. پس حتی در برات‌های بدون محل نیز، براتگیر نمی‌تواند از قبول خود عدول نماید.

نکات توضیحی

ماده ۲۳۱ قانون تجارت، دلالت بر مسئولیت قبول کننده برات دارد.

مقالات مرتبط

• اثر حجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی در کنوانسیون‌های ژنو