ماده ۳۶۹ قانون تجارت
ماده ۳۶۹ قانون تجارت: وقتی حق العمل کار مستحق حق العمل میشود که معامله اجرا شده یا عدم اجرای آن مستند به فعل آمر باشد.
نسبت به اموری که در نتیجه علل دیگری انجام پذیر نشده حق العمل کار برای اقدامات خود فقط مستحق اجرتی خواهد بود که عرف و عادت محل معین مینماید.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- حق العمل کار: ماده ۳۵۷ قانون تجارت بیان میدارد:«حق العمل کار کسی است که به اسم خود ولی به حساب دیگری (آمر) معاملاتی کرده و در مقابل حق العملی دریافت میدارد».[۱]
- حق العمل: حق العمل، در لغت یعنی مزد کار، کارمزد، یا پولی که بابت فروش کالایی، از صاحب کالا اخذ میگردد.[۲] در اصطلاح، اجرتی است که در برابر اعمال حق العمل کار، به وی پرداخت میگردد.[۳]
- اجرای معامله: مقصود قانونگذار از اجرای معامله، عمل به عهدی است که حق العمل کار، به موجب قرارداد با طرف مقابل به عهده گرفتهاست.[۴]
نکات تفسیری دکترین ماده 369 قانون تجارت
ماده ۳۶۹ قانون تجارت، بیانگر این است که مقنن، قواعدی را که به موجب عرف و عادت، لازم الاجرا میگردند؛ عام الشمول ندانسته؛ و ممکن است قواعد عرفی، منحصر به یک منطقه خاصی باشد.[۵] و در مواردی که راجع به موضوعی حقوقی، عرف خاص وجود نداشته باشد؛ به ناچار باید به عرف عام حاکم بر عقود و معاملات، رجوع نمود. نظیر آنچه که قانونگذار در این ماده، معین نمودهاست.[۶] که البته نباید عرف و عادت را، با رسم حقوقی خلط نمود؛ زیرا قواعد عرفی، بدون نیاز به ذکر در قرارداد لازم الاجرا هستند. درحالی که متعاقدین را، زمانی میتوان ملزم به رعایت رسم حقوقی دانست؛ که این امر به صراحت، یا بهطور ضمنی مورد توافق آنان، واقع شده باشد.[۷]
نکات توضیحی ماده 369 قانون تجارت
مقنن، در برخی موارد، موضوع را به عرف ارجاع میدهد. که البته درواقع قانونگذار، عرف خاص مناطق گوناگون مملکت، یا عرف گروههای اجتماعی متعدد را، ملاک قرار میدهد؛ تا بدینوسیله رسومات رایج در همه نقاط کشور، و نیز نظرات مطرح در اقشار مختلف جامعه، حسب مورد، و در موقعیت خاص خود، معتبر شناخته شود.[۸]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 369 قانون تجارت
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- حقالعملکار زمانی مستحق دریافت حقالعمل میشود که معامله اجرایی شده باشد.
- اگر معامله به دلیل قصور یا فعل آمر انجام نشود، حقالعملکار همچنان مستحق دریافت حقالعمل است.
- در صورت عدم اجرای معامله به علتهای دیگر، حقالعملکار مستحق دریافت اجرت بر اساس عرف و عادت محل است.
- حقالعملکار برای اقداماتی که در نتیجه علل خارج از کنترل او انجام نشده است، صرفاً مستحق دریافت اجرت عرفی است.
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ ماده ۳۵۷ قانون تجارت
- ↑ دلافروز بهنام فرید. قرارداد حق العمل کاری (رابطه حقوقی حق العمل کار با طرفین معامله). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4359216
- ↑ دلافروز بهنام فرید. قرارداد حق العمل کاری (رابطه حقوقی حق العمل کار با طرفین معامله). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4359244
- ↑ دلافروز بهنام فرید. قرارداد حق العمل کاری (رابطه حقوقی حق العمل کار با طرفین معامله). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4366124
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (کلیات، معاملات تجاری، تجار و سازماندهی فعالیت تجاری). چاپ 13. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2096056
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (کلیات، معاملات تجاری، تجار و سازماندهی فعالیت تجاری). چاپ 13. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2095976
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (کلیات، معاملات تجاری، تجار و سازماندهی فعالیت تجاری). چاپ 13. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2096052
- ↑ دلافروز بهنام فرید. قرارداد حق العمل کاری (رابطه حقوقی حق العمل کار با طرفین معامله). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4366124