ماده ۴۱۰ قانون تجارت

ماده ۴۱۰ قانون تجارت: استنکاف مضمون‌له از دریافت طلب یا امتناع از تسلیم وثیقه - اگر دین با وثیقه بوده - ضامن را فوراً و به خودی خود بری خواهد ساخت.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۰۲ تا ۴۱۱ قانون تجارت
• ماده ۲۷۳ قانون مدنی

توضیح واژگان

• مضمون له: مضمون له به طلبکاری می‌گویند که به موجب عقد ضمان شخصی به عنوان ضامن از مدیون او ضمانت کرده است تا در صورت عدم تادیه دین از سوی مدیون، ضامن دین را بپردازد.
• ضامن: ضامن شخصی است که به واسطه‌ی تحقق یکی از اسباب ضمان‌قهری، یا انعقاد ضمان عقدی، دینی بر ذمه‌اش قرار می‌گیرد، ضامن بودن به معنای مسئول بودن است.

نکات تفسیری دکترین ماده 410 قانون تجارت

ماده ۴۱۰ قانون تجارت در خصوص حالتی است که استنکاف طلبکار از قبول دین، به خودی خود تعهد مسئول پرداخت دین را از بین می‌برد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 410 قانون تجارت

1. استنکاف مضمون‌له از دریافت طلب می‌تواند ضامن را آزاد کند.
2. امتناع مضمون‌له از تسلیم وثیقه (در صورت وجود وثیقه) باعث بری‌ شدن ضامن می‌شود.
3. شرط آزادی ضامن در این ماده فوریت انجام استنکاف یا امتناع توسط مضمون‌له است.
4. آزادی ضامن در این شرایط به صورت خودکار و بدون نیاز به اقدام اضافی صورت می‌گیرد.

مقالات مرتبط

• توسعه راهکارهای مواجهه با متعهد ممتنع