ماده ۱۸۸ قانون تجارت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۸۸ قانون تجارت: هر کس به عنوان شریک ضامن در شرکت نسبی موجودی داخل شود به نسبت سرمایه که در شرکت می‌گذارد مسئول قروضی هم خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته اعم از اینکه در اسم شرکت تغییری داده شده یا نشده باشد.

قرار شرکاء برخلاف این ترتیب نسبت به اشخاص ثالث اثر ندارد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

شرکت نسبی:«شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه‌ای است که در شرکت گذاشته».[۱]

نکات توضیحی

توافق شرکا برخلاف مفاد ماده ۱۸۸ قانون تجارت، فقط در روابط بین خود آن‌ها مؤثر بوده و در برابر طلبکاران اعتباری ندارد.[۲]

انتقادات

  • از آنجا که با بقای مسئولیت شریکی که با انتقال سهم خود، از شرکت نسبی خارج می‌شود؛ نسبت به بدهی‌هایی که در زمان او، برای شرکت حاصل شده‌است؛ مقرراتی در قانون تجارت مشاهده نشده‌است، ظاهراً به نظر می‌رسد که شریک مزبور، نسبت به بدهی‌های مذکور مسئولیتی ندارد. دراینصورت، راه برای شریکی که بخواهد دارایی خود را، از وثیقه بودن طلب طلبکاران شرکت خارج سازد؛ مفتوح می‌شود.[۳]
  • به نظر می‌رسد که استعمال لفظ «شریک ضامن»، در متن ماده ۱۸۸ قانون تجارت صحیح نیست؛ زیرا هر جا که قانونگذار، این کلمه را به کاربرده؛ مقصود او شریکی بوده که به نحو تضامنی مسئول است؛ یعنی مسئولیتی نامحدود و برای تمام بدهی‌های شرکت. درحالی که شریک نسبی، فاقد چنین مسئولیتی است.[۴]

منابع

  1. ماده ۱۸۳ قانون تجارت
  2. فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4362052
  3. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2476988
  4. فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4362040