ماده ۳۲۳ قانون تجارت

ماده ۳۲۳ قانون تجارت: مدعی باید در محکمه محل اقامت مدیون معلوم نماید سند در تصرف او بوده و فعلاً گم شده‌است.

اگر مدعی فقط اوراق کوپن یا ضمیمه مربوط به سند خود را گم کرده باشد ابراز خود سند کافی است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۲۰ تا ماده ۳۳۴ قانون تجارت
• ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

• سند در وجه حامل: به اسناد قابل انتقالی که فاقد نام دارنده بوده و هر شخصی که آن را، در دست داشته باشد؛ مالک آن سند محسوب می‌گردد؛ اسناد در وجه حامل گویند.

فلسفه و مبانی نظری

ماده ۳۲۳ قانون تجارت، در راستای اجرای اصل «اقامه دعوا در دادگاه محل اقامت خوانده»، وضع گردیده‌است. اصل مزبور، در ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۷۹، در رابطه با کلیه دعاوی معطوف به امور مدنی، حسبی و تجاری، پذیرفته شده‌است.

نکات توضیحی ماده 323 قانون تجارت

مقصود قانونگذار از مدیون، همان صادرکننده سند است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 323 قانون تجارت

1. مدعی باید در دادگاه محل اقامت مدیون اثبات کند که سند در اختیار او بوده و اکنون گم شده است.
2. در صورتی که مدعی تنها اوراق کوپن یا ضمیمه مرتبط با سند را گم کرده باشد، ارائه خود سند کافی می‌باشد.
3. اهمیت محل اقامت مدیون برای رسیدگی به ادعا.
4. تفاوت بین گم شدن کل سند و گم شدن ضمیمه یا کوپن سند.
5. نیاز به اثبات مالکیت و تصرف قبلی سند توسط مدعی.

رویه‌های قضایی

• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صلاحیتدار در رسیدگی به دعاوی علیه شعب بانکها

مقالات مرتبط

• تشریفات‌ قانونی‌ انتقال‌ سهام‌ در شرکت‌های‌ سهامی