ماده ۳۲۱ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
خط ۳۱: خط ۳۱:
[[رده:حکم بطلان سند]]
[[رده:حکم بطلان سند]]
[[رده:صدور حکم بطلان سند در وجه حامل]]
[[رده:صدور حکم بطلان سند در وجه حامل]]
[[رده:تقاضای تأدیه سند در وجه حامل مفقود]]
{{DEFAULTSORT:ماده 1605}}
{{DEFAULTSORT:ماده 1605}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۱

ماده ۳۲۱ قانون تجارت: جز در موردی که حکم بطلان سند صادر شده مدیون سند در وجه حامل مکلف به تأدیه نیست مگر در مقابل اخذ سند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

نکات تفسیری دکترین ماده 321 قانون تجارت

حکم بطلان سند در وجه حامل، نقش نسخه اصلی سند را ایفا نموده و درصورت فقدان سند، متعهد را ملزم به تأدیه وجه آن می‌نماید.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 321 قانون تجارت

  1. سند در وجه حامل به‌طور کلی قابل معامله و انتقال است.
  2. مدیون تنها در صورت ارائه سند موظف به پرداخت است.
  3. در صورتی که حکم بطلان سند صادر شود، شرایط متفاوت خواهد بود.
  4. ارائه سند برای مطالبه وجه ضرورت دارد.
  5. بطلان سند موجب تغییر وضعیت حقوقی بدهکار می‌شود.

رویه‌های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. ترانه علم پور. کتاب طلایی حقوق تجارت. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2160196
  2. جواد افتخاری. حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل). چاپ 2. ققنوس، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2849812
  3. سیدمحمدزمان دریاباری. گزیده آرای محاکم دادگستری. چاپ 2. بهنامی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2565800