ماده ۲۷۵ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۷۵ قانون تجارت: اگر در برات اعم از اینکه در ایران صادر شده باشد یا در خارجه برای تقاضای قبولی مدت بیشتر یا کمتری مقرر شده باشد دارنده برات باید در همان مدت قبولی برات را تقاضا نماید و الا حق رجوع به ظهرنویسها و برات دهنده که وجه برات را به محال علیه رسانیده‌است نخواهد داشت.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

فلسفه و مبانی نظری

مفاد ماده ۲۷۵ قانون تجارت، به پیروی از «تئوری انتقال محل سند»، نگارش یافته‌است.[۲]

نکات تفسیری دکترین

عمل برخلاف مقررات ماده ۲۷۵ قانون تجارت، نافی مسئولیت تضامنی مسئولان برات خواهد بود.[۳]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. دارنده برات باید در مدت مقرر به تقاضای قبولی اقدام کند.
  2. مدت تقاضای قبولی ممکن است بیشتر یا کمتر از مدت عادی باشد.
  3. تقاضای قبولی شامل برات‌های صادره در ایران و خارج می‌شود.
  4. عدم تقاضای قبولی در مدت مقرر، حق رجوع به ظهرنویس‌ها را از دارنده سلب می‌کند.
  5. در صورتی که وجه برات به محال‌علیه رسانیده شده باشد، حق رجوع از برات‌دهنده نیز سلب می‌شود.

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 330096
  2. فریدون نهرینی. دستور موقت (در حقوق ایران و پژوهشی در حقوق تطبیقی). چاپ 2. گنج دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2419280
  3. محمد صقری. حقوق بازرگانی اسناد (جلد اول) (برات، سفته، قبض، انبار عمومی). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4858192

رویه های قضایی