ماده ۲۳۸ قانون تجارت

ماده ۲۳۸ قانون تجارت: اگر بر علیه کسی که براتی قبول کرده ولی وجه آن را نپرداخته اعتراض عدم تأدیه شود دارنده براتی نیز که همان شخص قبول کرده ولی هنوز موعد پرداخت آن نرسیده‌است می‌تواند از قبول کننده تقاضا نماید که برای پرداخت وجه آن ضامن دهد یا پرداخت آن را به نحو دیگری تضمین کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۳۹ قانون تجارت
• ماده ۱۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

• برات: نوشته‌ای است که به موجب آن شخصی به شخص دیگر امر می‌دهد تا مبلغی در وجه یا به حواله کرد شخص ثالثی در موعد معینی پرداخت نماید.

نکات تفسیری دکترین ماده 238 قانون تجارت

قانونگذار در ماده ۲۳۸ قانون تجارت و ماده قبل، مبادرت به وضع قاعده‌ای نموده که با اصل کلی دایر بر منع مطالبه تعهد پیش از موعد آن، مخالف به نظر می‌رسد. علاوه بر این دو ماده، فوت و ورشکستگی تاجر، پیش از فرارسیدن زمان انجام تعهد را نیز، می‌توان مصداق مخالفت با اصل مزبور دانست.

نکات توضیحی ماده 238 قانون تجارت

مفاد ماده ۲۳۸ قانون تجارت، استثنایی است بر ماده ۲۵۶ قانون تجارت. چراکه هر گاه وجه برات، پیش از موعد تأدیه گردد؛ دیگر امکان اعمال ماده اخیر منتفی است. ناگفته نماند اعتراض عدم تأدیه، علاوه بر برات، در مورد سفته نیز امکانپذیر است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 238 قانون تجارت

1. اعتراض عدم تأدیه ممکن است بر علیه کسی که برات را قبول کرده ولی وجه آن را نپرداخته، صورت گیرد.
2. دارنده براتی که توسط قبول‌کننده پذیرفته شده ولی هنوز موعد پرداخت نرسیده است، حق دارد اقداماتی برای تضمین پرداخت انجام دهد.
3. دارنده می‌تواند از قبول‌کننده درخواست کند تا برای پرداخت وجه برات، ضامن ارائه کند.
4. امکان درخواست تضمین‌های دیگری به جز ارائه ضامن برای پرداخت وجه برات توسط قبول‌کننده وجود دارد.

مقالات مرتبط

• تقاضای تضمین از متعهد؛ پیش از حلول اجرای تعهدات قراردادی
• ضمانت اجرای احتمال نقض قرارداد در حقوق ایران و نظام حقوق عرفی
• مقابله با عهدشکنی احتمالی متعهد بر مبنای راهکار تضمین
• موضوع‌شناسیِ حقوقی- فقهی ضمانت در اسناد تجاری (تبعی یا مستقل) و آثار آن بر حقوق دارنده؛ مبتنی بر نظریة تفصیل
• اثرحجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی درکنوانسیون‌های ژنو