ماده ۲۷۹ قانون تجارت

ماده ۲۷۹ قانون تجارت: دارنده برات باید روز وعده وجه برات را مطالبه کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• دارنده برات: شخصی را که برات در وجه او تنظیم گردیده و برابر با قانون، حق مطالبه مبلغ مندرج در آن را دارد؛ دارنده برات گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به تبع یک اصل کلی در حقوق مدنی، دارنده برات، نمی‌تواند پیش از فرا رسیدن موعد پرداخت، وجه آن را مطالبه نماید. درصورتی که تقاضای پرداخت وجه برات در سررسید، با مخالفت براتگیر مواجه گردد؛ باید از طریق اعتراض عدم تأدیه، جهت وصول طلب اقدام شود.

نکات توضیحی

فوت یا ورشکستگی براتگیر، باعث حال شدن دین او گردیده و درنتیجه امکان مطالبه پیش از موعد وجه برات، فراهم می‌گردد. دارنده برات در موعد تعیین شده در برات، باید وجه آن را از براتگیر مطالبه نماید؛ چراکه اغلب اوقات، براتگیر نمی‌داند که برات در دست چه کسی است؟ و در واقع بستانکار باید برای احقاق حق خویش، به بدهکار مراجعه کند. مدت مطالبه در قانون تجارت ایران، همان مدتی است که در صورت عدم پرداخت، باید اعتراض به عمل آید. یعنی ۱۰ روز از تاریخ سررسید برات.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره آثار واخواست نکردن سفته (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۵۰۱۶۷۰)

مقالات مرتبط

• لزوم یا عدم لزوم ارسال اظهارنامه دربارة برات به‌رؤیت و سفتة عندالمطالبه