ماده ۳۵۷ قانون تجارت

ماده ۳۵۷ قانون تجارت: حق العمل کار کسی است که به اسم خود ولی به حساب دیگری (آمر) معاملاتی کرده و در مقابل حق العملی دریافت می‌دارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۵۸ تا ماده ۳۷۶ قانون تجارت

توضیح واژگان

• حق العمل کاری: قراردادی است که به موجب آن، شخصی به عنوان نماینده اما به نام خویش، مبادرت به تصرفات قانونی به حساب موکل یا همان اصیل خود نموده و درمقابل، حق العمل دریافت نماید.

• حق العمل: در لغت یعنی مزد کار، کارمزد، یا پولی که بابت فروش کالایی، از صاحب کالا اخذ می‌گردد. در اصطلاح، اجرتی است که در برابر اعمال حق العمل کار، به وی پرداخت می‌گردد.

مطالعات تطبیقی

به موجب ماده ۹۴ قانون تجارت فرانسه، «حق العمل کار شخصی است که برای اصیل اما بنام خودش یا بنام چیزی که او اقدامات تجاری خود را تحت آن نام انجام می‌دهد عمل می‌کند». ماده ۹۵ قانون تجارت فرانسه نیز، امتیازاتی را که آمر باید به حق العمل کار اعطا نماید را تعیین کرده است.

نکات تفسیری دکترین ماده 357 قانون تجارت

حق العمل کاری، برخلاف بسیاری از فعالیت‌های تجاری دیگر، نیازمند بنگاه بازرگانی، سرمایه و تأسیسات مادی چندانی نیست و آنچه الزامی است، وجود مشتری می‌باشد. حق العمل کار، در مقابل اصیل مکلف به اطلاع‌رسانی است و پس از انعقاد معامله با طرف مقابل، باید مراتب امر را در اسرع وقت، به آگاهی آمر خود برساند. مسئولیت مدنی حق العمل کار، در قانون تجارت، به شرط ارتکاب تقصیر از سوی وی، پیش‌بینی شده‌است. به علاوه، در مواردی، نمی‌توان وی را مستحق حق العمل دانست. به خصوص اگر قیمتی علاوه بر قیمت خرید و یا کمتر از قسمت فروش محسوب دارد. در مواردی نیز، ممکن است حق العمل کار به مجازات خیانت در امانت محکوم گردد. حق العمل کار، در مقابل طرف معامله نیز مسئول است؛ هر چند وی بداند که حق العمل کار، معامله را به حساب شخص دیگری منعقد می‌نماید. همچنین، شایان ذکر است که حق العمل کار نباید هیچ اطلاعاتی از سفارشات اصیل را در اختیار دیگران قرار دهد و افشاء نام اصیل از طرف حق العمل کار ممنوع است.

در نهایت، ذکر این نکته ضرورت دارد که باتوجه به اینکه حق العمل کار، تاجر محسوب می‌گردد، نمی‌توان او را مشمول مقررات ورشکستگی ندانست.

انتقادات

قانونگذار، حق العمل کاری را تعریف ننموده‌است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 357 قانون تجارت

1. حق العمل‌کار به نام خود اما به حساب شخص دیگری (آمر) معاملات را انجام می‌دهد.
2. حق العمل‌کار در قبال خدمات خود، حق‌العمل دریافت می‌کند.
3. ماهیت فعالیت حق العمل‌کار بر پایه رابطه نمایندگی و وکالت است، اما با نام خود عمل می‌کند.
4. آمر شخصی است که معاملات به حساب او انجام می‌شود.
5. حق‌العمل‌کاری نوعی از قرارداد تجاری است.
6. تمایز حق العمل‌کار با وکیل در این است که حق العمل‌کار به نام خود اما به حساب دیگری معامله می‌کند.
7. از وظایف حق العمل‌کار، انجام معاملات به سود آمر و رعایت منافع او است.

مقالات مرتبط

• ماهیت و اوصاف قراردادهای سوآپ
• مبانی و تشکیل قراردادهای الکترونیکی آتی نفت
• ظهرنویسی به نمایندگی در اسناد تجاری
• معاملات عمده‌ی بورسی از حیث تشکیل، آثار و انحلال