ماده ۲۷۴ قانون تجارت

ماده ۲۷۴ قانون تجارت: نسبت به برواتی که وجه آن باید در ایران به رؤیت یا به وعده از رؤیت تأدیه شود اعم از اینکه برات در ایران صادر شده باشد یا در خارجه، دارنده برات مکلف است پرداخت یا قبولی آن را در ظرف یک سال از تاریخ برات مطالبه نماید و الا حق رجوع به ظهرنویس‌ها و همچنین به برات دهنده ای که وجه برات را به محال علیه رسانیده‌است؛ نخواهد داشت.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• دارنده برات: شخصی را که برات در وجه او تنظیم گردیده و برابر با قانون، حق مطالبه مبلغ مندرج در آن را دارد؛ دارنده برات گویند.

مطالعات تطبیقی

این ماده، مشابه ماده ۳۴ قانون متحدالشکل ژنو است و به پیروی از حقوق فرانسه، به نگارش درآمده است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

دارنده برات، درصورت عدم رعایت مقررات ماده ۲۷۴ قانون تجارت، همچنان حق مطالبه حقوق خود را، برابر با مقررات عام حقوق مدنی خواهد داشت و می‌تواند علیه براتگیر، مبادرت به اقامه دعوا نماید؛ اما حق مراجعه به ظهرنویسان که یک حق تجاری است و در حقوق مدنی جایگاهی ندارد را از دست می‌دهد. البته توافق برخلاف مدت مقرر در ماده ۲۷۴ قانون تجارت، امکانپذیر است. در نهایت، شایان ذکر است که مفاد این ماده، در رابطه با سفته نیز، لازم الرعایه است.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره آثار واخواست نکردن سفته (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۵۰۱۶۷۰)