ماده ۲۲۷ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۲۸ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۲۸ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۲۲۶ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۲۲۸ قانون تجارت]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
* [[برات]]: نوشته‌ای است که به موجب آن [[شخص|شخصی]] به شخص دیگر امر می‌دهد تا مبلغی در وجه یا به حواله کرد [[شخص ثالث|شخص ثالثی]] در موعد معینی پرداخت نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=حقوق تجارت (اسناد تجارتی)|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655948|صفحه=|نام۱=حیدر|نام خانوادگی۱=حسن‌زاده|چاپ=2}}</ref> | * [[برات]]: نوشته‌ای است که به موجب آن [[شخص|شخصی]] به شخص دیگر امر می‌دهد تا مبلغی در وجه یا به حواله کرد [[شخص ثالث|شخص ثالثی]] در موعد معینی پرداخت نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=حقوق تجارت (اسناد تجارتی)|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655948|صفحه=|نام۱=حیدر|نام خانوادگی۱=حسن‌زاده|چاپ=2}}</ref> | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۳: | ||
در [[کنوانسیون آنسیترال]] راجع به برات و سفته بین‌المللی، تصریح به سمت [[نمایندگی]]، بدون قید نام [[اصیل]]، منجر به سلب [[مسئولیت]] از [[نماینده]] نمی‌گردد اما در [[کنوانسیون راجع به قانون متحدالشکل مربوط به بروات و سفته ژنو]]، تصریح به نمایندگی با قید اختیارات لازم، جهت سلب مسئولیت از نماینده کافی بوده و دیگر نیازی به ذکر نام اصیل یا منوبٌ عنه نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4076424|صفحه=|نام۱=فرشید|نام خانوادگی۱=فرحناکیان|چاپ=2}}</ref> | در [[کنوانسیون آنسیترال]] راجع به برات و سفته بین‌المللی، تصریح به سمت [[نمایندگی]]، بدون قید نام [[اصیل]]، منجر به سلب [[مسئولیت]] از [[نماینده]] نمی‌گردد اما در [[کنوانسیون راجع به قانون متحدالشکل مربوط به بروات و سفته ژنو]]، تصریح به نمایندگی با قید اختیارات لازم، جهت سلب مسئولیت از نماینده کافی بوده و دیگر نیازی به ذکر نام اصیل یا منوبٌ عنه نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4076424|صفحه=|نام۱=فرشید|نام خانوادگی۱=فرحناکیان|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات | == نکات تفسیری دکترین == | ||
در فرض موردنظر '''ماده ۲۲۷ قانون تجارت'''، [[صادرکننده برات]]، عنوان [[براتکش]] را داشته و همه‌ی مسئولیت‌های مربوط به صادرکننده برات، متوجه او خواهد بود و آمر که صدور برات، به دستور و حساب او صورت پذیرفته؛ به دلیل این که سند مزبور، ممضی یا ممهور به امضا و مهر او نیست؛ فاقد هرگونه مسئولیت خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2479180|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> صدور برات به [[نمایندگی]]، بیشتر در مواقعی کاربرد دارد که مدیر یک [[شخص حقوقی]]، به نام و حساب آن [[شرکت]] یا [[مؤسسه]]، اقدام به تنظیم برات می‌نماید. البته وی باید سمت خود، یا نام شخص حقوقی را، که به نام و حساب او، برات صادر نموده؛ ذکر نماید. درغیراینصورت خود او، مسئول وصول [[وجه]] مندرج در برات خواهد بود. اگر مدیر شرکت، مبادرت به تأدیه مبلغ مندرج در برات نماید؛ دراینصورت می‌تواند بر اساس [[قرارداد]] [[وکالت]]، به شخص حقوقی رجوع نموده و مبلغ مزبور را مطالبه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3613344|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=11}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که لازم نیست که سمت صادرکننده، در برات قید گردد. اگر سمت صادرکننده، برای دارنده محرز باشد؛ دیگر وی نمی‌تواند به بهانه اینکه در برات، تصریح به نمایندگی وی نگردیده؛ وکیل را اصیل محسوب نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3613300|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=11}}</ref> | در فرض موردنظر '''ماده ۲۲۷ قانون تجارت'''، [[صادرکننده برات]]، عنوان [[براتکش]] را داشته و همه‌ی مسئولیت‌های مربوط به صادرکننده برات، متوجه او خواهد بود و آمر که صدور برات، به دستور و حساب او صورت پذیرفته؛ به دلیل این که سند مزبور، ممضی یا ممهور به امضا و مهر او نیست؛ فاقد هرگونه مسئولیت خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2479180|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> صدور برات به [[نمایندگی]]، بیشتر در مواقعی کاربرد دارد که مدیر یک [[شخص حقوقی]]، به نام و حساب آن [[شرکت]] یا [[مؤسسه]]، اقدام به تنظیم برات می‌نماید. البته وی باید سمت خود، یا نام شخص حقوقی را، که به نام و حساب او، برات صادر نموده؛ ذکر نماید. درغیراینصورت خود او، مسئول وصول [[وجه]] مندرج در برات خواهد بود. اگر مدیر شرکت، مبادرت به تأدیه مبلغ مندرج در برات نماید؛ دراینصورت می‌تواند بر اساس [[قرارداد]] [[وکالت]]، به شخص حقوقی رجوع نموده و مبلغ مزبور را مطالبه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3613344|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=11}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که لازم نیست که سمت صادرکننده، در برات قید گردد. اگر سمت صادرکننده، برای دارنده محرز باشد؛ دیگر وی نمی‌تواند به بهانه اینکه در برات، تصریح به نمایندگی وی نگردیده؛ وکیل را اصیل محسوب نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3613300|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=11}}</ref> | ||
| خط ۱۷: | خط ۲۰: | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
اگر صادر کننده‌ی برات، تصریح به [[وکیل]] بودن خود نموده باشد؛ لیکن از حدود اختیارات خود خارج گردیده؛ یا رابطه نمایندگی میان او و موکل مورد ادعایش، منتفی بوده باشد؛ یا اینکه در فرض وجود چنین رابطه‌ای، نتواند آن را اثبات نماید؛ دراینصورت تکلیفی هم نسبت به وصول وجه برات ندارد. چون [[تعهد|تعهدی]] بر [[ذمه]] او مستقر نشده بوده‌است. البته چنین وضعیتی، سند تجارتی را از اعتبار نینداخته و سایر امضاهای سند معتبر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادستان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4241116|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=دمیرچیلی|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=حاتمی|نام۳=محسن|نام خانوادگی۳=قرایی|چاپ=14}}</ref> | اگر صادر کننده‌ی برات، تصریح به [[وکیل]] بودن خود نموده باشد؛ لیکن از حدود اختیارات خود خارج گردیده؛ یا رابطه نمایندگی میان او و موکل مورد ادعایش، منتفی بوده باشد؛ یا اینکه در فرض وجود چنین رابطه‌ای، نتواند آن را اثبات نماید؛ دراینصورت تکلیفی هم نسبت به وصول وجه برات ندارد. چون [[تعهد|تعهدی]] بر [[ذمه]] او مستقر نشده بوده‌است. البته چنین وضعیتی، سند تجارتی را از اعتبار نینداخته و سایر امضاهای سند معتبر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادستان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4241116|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=دمیرچیلی|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=حاتمی|نام۳=محسن|نام خانوادگی۳=قرایی|چاپ=14}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# برات می‌تواند به دستور یک شخص صادر شود. | |||
# برات ممکن است به حساب شخص دیگری صادر شود. | |||
# صدور برات توسط شخصی می‌تواند به نمایندگی از فرد دیگر انجام شود. | |||
# قانون تجارت امکان صدور برات به دستور و حساب غیر را مجاز می‌داند. | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
| خط ۲۴: | خط ۳۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}}{{مواد قانون تجارت}} | {{پانویس}}{{مواد قانون تجارت}} | ||
[[رده:اسناد تجاری]] | [[رده:اسناد تجاری]] | ||
[[رده:برات]] | [[رده:برات]] | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۱
ماده ۲۲۷ قانون تجارت: برات ممکن است به دستور و حساب شخص دیگری صادر شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- برات: نوشته‌ای است که به موجب آن شخصی به شخص دیگر امر می‌دهد تا مبلغی در وجه یا به حواله کرد شخص ثالثی در موعد معینی پرداخت نماید.[۱]
مطالعات تطبیقی
در کنوانسیون آنسیترال راجع به برات و سفته بین‌المللی، تصریح به سمت نمایندگی، بدون قید نام اصیل، منجر به سلب مسئولیت از نماینده نمی‌گردد اما در کنوانسیون راجع به قانون متحدالشکل مربوط به بروات و سفته ژنو، تصریح به نمایندگی با قید اختیارات لازم، جهت سلب مسئولیت از نماینده کافی بوده و دیگر نیازی به ذکر نام اصیل یا منوبٌ عنه نیست.[۲]
نکات تفسیری دکترین
در فرض موردنظر ماده ۲۲۷ قانون تجارت، صادرکننده برات، عنوان براتکش را داشته و همه‌ی مسئولیت‌های مربوط به صادرکننده برات، متوجه او خواهد بود و آمر که صدور برات، به دستور و حساب او صورت پذیرفته؛ به دلیل این که سند مزبور، ممضی یا ممهور به امضا و مهر او نیست؛ فاقد هرگونه مسئولیت خواهد بود.[۳] صدور برات به نمایندگی، بیشتر در مواقعی کاربرد دارد که مدیر یک شخص حقوقی، به نام و حساب آن شرکت یا مؤسسه، اقدام به تنظیم برات می‌نماید. البته وی باید سمت خود، یا نام شخص حقوقی را، که به نام و حساب او، برات صادر نموده؛ ذکر نماید. درغیراینصورت خود او، مسئول وصول وجه مندرج در برات خواهد بود. اگر مدیر شرکت، مبادرت به تأدیه مبلغ مندرج در برات نماید؛ دراینصورت می‌تواند بر اساس قرارداد وکالت، به شخص حقوقی رجوع نموده و مبلغ مزبور را مطالبه نماید.[۴] نکته‌ی دیگر آن که لازم نیست که سمت صادرکننده، در برات قید گردد. اگر سمت صادرکننده، برای دارنده محرز باشد؛ دیگر وی نمی‌تواند به بهانه اینکه در برات، تصریح به نمایندگی وی نگردیده؛ وکیل را اصیل محسوب نماید.[۵]
ممکن است برات، به نام صادرکننده و به حساب شخص دیگری صادر گردد؛ که چنین عملی، از مصادیق حق العمل کاری به‌شمار می‌آید. به موجب ماده ۲۲۷ قانون تجارت، فاقد اشکال به نظر می‌رسد. بدین ترتیب، دارنده برات می‌تواند به صادرکننده یا همان وکیل، مراجعه نماید. صادرکننده نیز نمی‌تواند در مقابل دارنده، به رابطه‌ی نمایندگی خود با موکلش استناد نماید. حتی اگر آنچه را که به خاطر آن، اقدام به صدور برات نموده؛ دریافت نکرده باشد. لازم است ذکر شود که دارنده برات، حق رجوع به آمر را ندارد؛ زیرا بین آنان رابطه قراردادی وجود ندارد. در واقع، روابط میان آمر و صادرکننده، تابع مقررات عام وکالت است. به جز آنچه که به موجب مقررات راجع به حق العمل کاری، استثنا گردیده باشد. بنابراین صادر کننده‌ی برات، پس از پرداخت وجه آن، درصورتی می‌تواند به آمر رجوع نماید؛ که مقررات راجع به وکالت را رعایت نموده باشد. درضمن رابطه بین براتگیر و آمر نیز، تابع مقررات راجع به وکالت بوده؛ براتگیری که وجه برات را، بدون محل پرداخت کرده باشد؛ می‌تواند به آمر رجوع کند.[۶]
نکات توضیحی
اگر صادر کننده‌ی برات، تصریح به وکیل بودن خود نموده باشد؛ لیکن از حدود اختیارات خود خارج گردیده؛ یا رابطه نمایندگی میان او و موکل مورد ادعایش، منتفی بوده باشد؛ یا اینکه در فرض وجود چنین رابطه‌ای، نتواند آن را اثبات نماید؛ دراینصورت تکلیفی هم نسبت به وصول وجه برات ندارد. چون تعهدی بر ذمه او مستقر نشده بوده‌است. البته چنین وضعیتی، سند تجارتی را از اعتبار نینداخته و سایر امضاهای سند معتبر است.[۷]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- برات می‌تواند به دستور یک شخص صادر شود.
- برات ممکن است به حساب شخص دیگری صادر شود.
- صدور برات توسط شخصی می‌تواند به نمایندگی از فرد دیگر انجام شود.
- قانون تجارت امکان صدور برات به دستور و حساب غیر را مجاز می‌داند.
مقالات مرتبط
- ظهرنویسی به نمایندگی در اسناد تجاری
- اثر حجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی در کنوانسیون‌های ژنو
منابع
- ↑ حیدر حسن‌زاده. حقوق تجارت (اسناد تجارتی). چاپ 2. مجد، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655948
- ↑ فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4076424
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2479180
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک). چاپ 11. سمت، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3613344
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک). چاپ 11. سمت، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3613300
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (برات، سفته، قبض انبار، اسناد در وجه حامل و چک). چاپ 11. سمت، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3613348
- ↑ محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4241116