ماده ۳۷۹ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۳ توسط فاطمه امیدی (بحث | مشارکت‌ها) (added Category:مسئولیت ارسال کننده در قرارداد حمل و نقل using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۷۹ قانون تجارت: ارسال‌کننده باید نکات ذیل را به اطلاع متصدی حمل و نقل برساند: آدرس صحیح مرسل‌الیه، محل تسلیم مال، عده عدل یا بسته و طرز عدل‌بندی، وزن و محتوی عدل‌ها، مدتی که مال باید در آن مدت تسلیم شود، راهی که حمل باید از آن راه به عمل آید، قیمت اشیایی که گران‌بها است. خسارات ناشیه از عدم تعیین نکات فوق و یا از تعیین آنها به غلط متوجه ارسال‌کننده خواهد بود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

  • متصدی حمل و نقل: ماده ۳۷۷ قانون تجارت، بیان می‌دارد:«متصدی حمل و نقل کسی است که در مقابل اجرت حمل اشیاء را به عهده می‌گیرد».[۱] از آنجایی که این تعریف ایراداتی دارد حقوقدانان به ارائه تعاریف دیگری مبادرت نموده‌اند که مناسب‌ترین آن عبارت است از اینکه متصدی حمل و نقل شخصی است که در قالب بنگاه یا موسسه، فعالیت و حرفه معمول خود را حمل و نقل اشیاء یا مسافر قرار داده است.[۲]

مطالعات تطبیقی

در ماده ۳-۱۲۳۱ قانون مدنی جدید فرانسه گفته شده است که متعهد تنها درخصوص خساراتی که در زمان انعقاد قرارداد پیش‌بینی شده یا قابل پیش‌بینی بوده و همچنین در خصوص خساراتی که ناشی از تقصیر سنگین یا ناشی از عمد وی بوده است، مسئول می‌باشد.[۴]

نکات تفسیری دکترین ماده 379 قانون تجارت

وظایف ارسال کننده کالا و نیز حدود مسئولیت گیرنده کالا در ماده ۳۷۹ تا ۳۸۵ قانون تجارت، بیان شده است.[۵] بر اساس ماده فوق ارسال کننده موظف است نکات زیر را به متصدی حمل و نقل اطلاع دهد:

  1. آدرس صحیح مرسل الیه
  2. محل تسلیم کالا
  3. تعداد عدل یا بسته و طرز عدل‌بندی
  4. وزن و محتوی عدل‌ها
  5. مهلتی که لازم است مال تحویل شود.
  6. راه و مسیری که حمل باید از آن طریق به عمل آید.
  7. قیمت اشیاء گرانبها

در غیر اینصورت و یا در صورت ارسال اطلاعات اشتباه، مسئولیت خسارات وارده به صاحب کالا متوجه ارسال کننده است.[۶] همچنین، شایان ذکر است که ارسال کننده مسئول صحت اطلاعات فوق نیز می‌باشد[۷] و از آن جایی که این اطلاعات اساس تنظیم بارنامه است، بر علیه فرستنده سندیت دارد.[۸]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 379 قانون تجارت

  1. ارسال‌کننده موظف است اطلاعات دقیقی به متصدی حمل و نقل ارائه دهد.
  2. آدرس صحیح مرسل‌الیه از جمله اطلاعات مهم است.
  3. محل تحویل کالا باید تعیین شود.
  4. تعداد، نوع و نحوه بسته‌بندی باید مشخص شود.
  5. وزن و محتویات بسته‌ها باید اعلام شود.
  6. مدت زمان تحویل کالا باید معین گردد.
  7. مسیر حمل و نقل باید تعیین شود.
  8. ارزش اشیای گران‌بها باید اظهار شود.
  9. مسئولیت خسارات ناشی از عدم ارائه اطلاعات یا ارائه اطلاعات نادرست بر عهده ارسال‌کننده است.

رویه‌های قضایی

بر اساس نظر کمیسیون در یکی از نشست‌های قضایی، ارسال کننده باید نکات مصرح در ماده ۳۷۹ قانون تجارت را تعیین نموده و به اطلاع متصدی حمل و نقل برساند. در غیر این صورت چنانچه خسارات واقع شده ناشی از عدم تعلیمات لازمه باشد، این خسارات متوجه متصدی حمل و نقل نخواهد بود.[۹]

مقالات مرتبط

منابع

  1. ماده ۳۷۷ قانون تجارت
  2. ابراهیم تقی زاده. حقوق حمل و نقل ریلی. چاپ 1. مجد، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6667208
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 342128
  4. سیامک پاکباز. شرح قانون مدنی فرانسه. چاپ 1. میزان، 1401.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6712580
  5. محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد اول) (کلیات، اعمال تجارتی، تجار، دفاتر تجارتی، قراردادهای تجارتی و حمل و نقل، بارنامه (دریایی، هوایی، زمینی) تجارت در اسلام، آرای هیٱت عمومی). چاپ 1. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2205556
  6. محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد اول) (کلیات، اعمال تجارتی، تجار، دفاتر تجارتی، قراردادهای تجارتی و حمل و نقل، بارنامه (دریایی، هوایی، زمینی) تجارت در اسلام، آرای هیٱت عمومی). چاپ 1. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2205464
  7. حسن ستوده تهرانی. حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه). چاپ 16. دادگستر، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1837940
  8. حسن ستوده تهرانی. حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه). چاپ 16. دادگستر، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1837944
  9. مجموعه نشست های قضایی (23) مسائل قانون مدنی (6). چاپ 1. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 164928