ماده ۳۲۰ قانون تجارت

ماده ۳۲۰ قانون تجارت: دارنده هر سند در وجه حامل، مالک و برای مطالبه وجه آن محق محسوب می‌شود مگر در صورت ثبوت خلاف. معذلک اگر مقامات صلاحیت‌دار قضایی یا پلیس، تأدیه وجه آن سند را منع کند تأدیه وجه به حامل مدیون را نسبت به شخص ثالثی که ممکن است سند متعلق به او باشد بری نخواهد کرد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۴ قانون صدور چک
• ماده ۲۱ مکرر قانون صدور چک
• ماده ۳۱۲ قانون تجارت
• ماده ۳۱۹ قانون تجارت
• ماده ۳۲۱ تا ماده ۳۳۴ قانون تجارت
• ماده ۳۵ قانون مدنی

توضیح واژگان

• سند در وجه حامل: به نوشته‌ای که صادرکننده آن، متعهد گردد تا مبلغی را، به هر شخصی که آن برگه را ارائه نماید؛ تحویل دهد؛ سند در وجه حامل گویند. انتقال سند در وجه حامل، با قبض و اقباض صورت پذیرفته و دارنده سند مزبور، حق دارد وجه آن را در موعد مقرر، از متعهد سند مطالبه نماید و صادرکننده، حق ندارد با استناد به ایراداتی که می‌توانست علیه دارندگان قبلی، مطرح نماید؛ از تأدیه مبلغ مندرج در سند به دارنده آن خودداری نماید. پس در رابطه با اسناد در وجه حامل، انتقال تعهد، همانند سایر اموال منقول، با تسلیم سند تحقق می‌یابد و در مقام اثبات نیز، به دلالت ظاهر، هر شخصی که سند را در دست دارد؛ بستانکار محسوب گردیده و انتقال دین نیز با رضایت او صورت می‌پذیرد. در واقع دارنده سند در وجه حامل را، باید مالک آن محسوب نموده و با استناد به ماده ۳۵ قانون مدنی که تصرف به عنوان مالکیت را، دلیل مالکیت می‌داند؛ مبلغ مندرج در سند مزبور را، به وی پرداخت نمود.
• چک در وجه حامل: چکی را که در آن ذکر شده باشد وجه سند، به حامل چک تأدیه گردد؛ بدون اینکه نام شخص خاصی، به عنوان دارنده سند مزبور ذکر گردد را چک در وجه حامل گویند. دراینصورت هرکس می‌تواند با ارائه چنین چکی به بانک، وجه آن را وصول نماید. به بیان دیگر، درصورتی که در متن چک، نام گیرنده قید نشود یا در متن چک گیرنده آن حامل نوشته شود، به چنین چکی چک در وجه حامل گفته می‌شود. این چک بدون ظهرنویسی و با قبض و اقباض قابل انتقال می‌باشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 320 قانون تجارت

1. دارنده سند در وجه حامل به عنوان مالک و مطالبه‌کننده وجه آن تلقی می‌شود.
2. مالکیت و حق مطالبه تا زمانی معتبر است که خلاف آن ثابت نشود.
3. مقامات قضایی یا پلیس می‌توانند تأدیه وجه سند را منع کنند.
4. اگر تأدیه وجه منع شود، پرداخت به دارنده سند مدیون را نسبت به شخص ثالثی که ممکن است سند به او تعلق داشته باشد، بری نمی‌کند.
5. احتمال تعلق سند به شخص ثالث در صورت ممنوعیت تأدیه وجه وجود دارد.

رویه‌‍‌های قضایی

• رای دادگاه درباره اعتبار سند سفید امضا (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۶۹۵۰۰۱۵۵)
• رای دادگاه درباره چک در وجه حامل (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۰۹۲۹)
• رای دادگاه درباره مصداق چک در وجه حامل (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۹۹۰۰۴۴۹)
• رای دادگاه درباره ماهیت امضای پشت چک در وجه حامل (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۳۰۰۰۷۱)
• رای دادگاه درباره اعتبار چک سفید امضاء (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۶۰۰۴۰۷)
• نظریه شماره 7/1400/990 مورخ 1400/12/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لزوم استرداد لاشه چک جهت صدور اجراییه
• نظریه شماره 7/1402/70 مورخ 1402/02/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم اعمال بازداشت محکوم علیه حکم استرداد لاشه چک

پایان‌نامه‌های مرتبط

• نقش اماره در اثبات دعاوی تجاری در حقوق ایران
• جایگاه اماره قانونی در اثبات دعاوی بازرگانی در حقوق ایران