ماده ۳۱۹ قانون تجارت

از ویکی حقوق
(تغییرمسیر از ماده 319 قانون تجارت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۱۹ قانون تجارت: اگر وجه برات یا فته طلب یا چک را نتوان به واسطه حصول مرور زمان پنج سال مطالبه کرد دارنده برات یا فته طلب یا چک می‌تواند تا حصول مرور زمان اموال منقوله وجه آن را از کسی که به ضرر او استفاده بلاجهت کرده‌است مطالبه نماید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

  • مرور زمان دعوا: گذشت مدتی پس از طرح دعوا، که با انقضای آن مدت از آخرین اقدام، دعوا ساقط می‌گردد را، مرور زمان دعوا گویند.[۱]
  • استفاده بلاجهت: گاه به دارایی شخص، بدون سبب یا علت افزوده می‌شود. منظور از علت یا سبب، منبع و مستند داراشدن است. سبب دارا شدن وقتی مشروع است که بتوان آن را، ناشی از یک عمل حقوقی، یا اجرای یکی از قواعد حقوقی دانست وگرنه نامشروع محسوب می‌شود. حقوقدانان برای بیان مفهوم مذکور، از اصطلاح استیفای بدون سبب، جهت یا علت؛ داراشدن بدون سبب، به دست آوردن مال بدون سبب، استفاده کرده‌اند. قانونگذار ایران، در ماده مورد بحث، «استفاده بلاجهت» را در همین معنا به کار برده‌است.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده 319 قانون تجارت

مرور زمان مقرر در ماده ۳۱۹ قانون تجارت را، می‌توان در دسته مرور زمان‌هایی قرار دارد که ناظر به دعاوی خاص هستند.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 319 قانون تجارت

  1. اگر وجه برات، فته‌طلب یا چک به دلیل مرور زمان پنج سال قابل مطالبه نباشد، دارنده می‌تواند اقدام کند.
  2. دارنده می‌تواند وجه را از کسی که به ضرر او استفاده بلاجهت کرده است، مطالبه نماید.
  3. مرور زمان در مورد اموال منقول متفاوت است و دارنده می‌تواند بر اساس آن اقدام نماید.
  4. تمرکز بر استفاده بلاجهت و حق مطالبه آن برای جلوگیری از ضرر دارنده است.
  5. این ماده حمایت قانونی از دارنده در برابر استفاده ناعادلانه از طریق سایر افراد فراهم می‌کند.

رویه‌های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. احمد دیلمی. بررسی فقهی حقوقی مرور زمان. چاپ 1. بوستان کتاب قم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 796988
  2. سیدمرتضی قاسم‌زاده. الزام‌ها و مسئولیت مدنی بدون قرارداد. چاپ 6. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 249912
  3. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (نظریه عمومی تعهدات). چاپ 5. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 444776
  4. سیدمهدی کمالان. مجموعه آرای وحدت رویه هیئت عمومی دیوانعالی کشور در امور حقوقی (1328 الی 1391). چاپ 4. کمالان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5507476