ماده ۱۲۷۸ قانون مدنی

ماده ۱۲۷۸ قانون مدنی: اقرار هر کس فقط نسبت به خود آن شخص و قائم‌مقام او نافذ است و در حق دیگری نافذ نیست مگر در موردی که قانون آن را ملزم قرار داده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

اقرار هر کس فقط نسبت به خود آن شخص و قائم‌مقام او نافذ است و در حق دیگری نافذ نیست مگر در موردی که قانون آن را ملزم قرار داده باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در اقرار به نسب، تصدیق طرف مقابل، دلالت بر نسبی بودن اقرار دارد.

اگر یکی از چند ورثه کافر، اقرار به اسلام نماید؛ چنین ادعایی، دلالت بر محروم شدن سایر وراث از حصه خود ندارد.

برخی از حقوقدانان معتقدند که به دلیل نمایندگی عام ولی قهری، اقرار او به ضرر مولی علیه، پذیرفته است.

اقرار وکیل به زیان موکل خود، درصورتی پذیرفته می گردد؛ که اذن موکل نسبت به این امر، محرز گردد.

با توجه به اینکه مندرجات دفاتر تجاری، نسبت به صاحب آن دفتر، اقرار محسوب می گردد؛ علیه قائم مقام تاجر نیز، قابل استناد خواهدبود.

سوابق فقهی

با استناد به قاعده "من ملک شیئاً، ملک الاقرار به"، اقرار ولی و وکیل، به ضرر مولی علیه و موکل خود، پذیرفته است.

اگر شخصی، اقرار به ابوت طفلی نماید؛ ادعای او، دلالت بر وجود رابطه زوجیت، بین مقر و مادر طفل ندارد.

رویه های قضایی

• به موجب دادنامه شماره 2276 مورخه 1316/10/19 شعبه 4 دیوان عالی کشور، اقرار ولی به زیان صغیر، فاقد اثر است.
• رای وحدت رویه شماره 54 مورخ 1351/10/13 هیات عمومی دیوان عالی کشور(نافذ بودن وصیت نامه عادی از سهم وراثی که آن را تصدیق کرده‌اند)

مصادیق و نمونه ها

نسبی بودن اقرار، در جرم لواط، جاری بوده؛ و باعث می شود که اقرار، فقط نسبت به مقر، مؤثر باشد؛ و موجب مجازات طرف مقابل نگردد.

برخلاف سند مالکیت، که مفاد آن، دلالت بر انتقال ملکیت از شخصی به شخص دیگر دارد؛ چنانچه اقرار به مالکیت طرف مقابل، مبنای صدور حکم نیز قرارگرفته باشد؛ رأی مزبور، فقط در همان دعوا، و نسبت به همان اشخاص، مؤثر بوده؛ و نمی توان در دعوای با اشخاص دیگر، به آن حکم استناد نمود.