ماده ۵۲۶ قانون مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۵۲۶ قانون مدنی: هر یک از عامل و مزارع می‌تواند در صورت غبن، معامله را فسخ کند.
مواد مرتبط
نکات تفسیری دکترین ماده 526 قانون مدنی
در صورت احراز غبن فاحش، قانونگذار به جز امکان فسخ معامله توسط شخص متضرر، هیچ ضمانت اجرای دیگری را پیش‌بینی ننموده‌است.[۱]
اگر مزارعه، بنا بر یکی از جهات قانونی فسخ گردد؛ در این صورت قرارداد، از لحظه فسخ منحل گردیده؛ و تداوم آثار آن متوقف می‌گردد، بدین ترتیب برابر با قاعده مندرج در ماده ۲۸۶ قانون مدنی، هر یک از عوضین، به مالک پیش از عقد برمی گردد.[۲]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
بنا بر نظر مشهور فقهای امامیه، قاعده لاضرر را، باید به عنوان مبنای خیار غبن فاحش پذیرفت.[۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 526 قانون مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- ماده ۵۲۶ قانون مدنی به قرارداد مزارعه اشاره دارد.
- امکان فسخ قرارداد در صورت غبن برای هر دو طرف قرارداد وجود دارد.
- مفهوم غبن در قرارداد به معنای زیان یا نابرابری فاحش در ارزش محسوب می‌شود.
- هر دو طرف قرارداد مزارعه شامل عامل و مزارع می‌توانند از حق فسخ استفاده کنند.
- فسخ به معنای پایان دادن به قرارداد به صورت قانونی است.
- اعمال حق فسخ به دلیل غبن نیازمند اثبات آن است.
منابع
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات به‌طور کلی، بیع و معاوضه). چاپ 17. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 530180
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …). چاپ 12. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 306436
- ↑ سیدجعفر کاظم پور. راهکارهای حمایت از طرف ضعیف قرارداد. چاپ 1. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4046156