ماده ۱۳۳۲ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۳۳۲ قانون مدنی: قسم فقط نسبت به اشخاصی که طرف دعوی بوده‌اند و قائم‌مقام آن‌ها، مؤثر است.

توضیح واژگان

یادکننده سوگند را، حالف گویند. [۱]

به کسی که دعوا، به موجب یکی از اسباب ناقل قانونی، به وی منتقل گردیده؛ قائم مقام گویند. [۲]

مطالعات تطبیقی

به موجب ماده 1365 قانون مدنی فرانسه، سوگند فقط نسبت به طرفین دعوا، و قائم مقام آنان، و نیز در مواردی که سوگند به مدیون اصلی واگذار می گردد؛ نسبت به قائم مقام او مؤثر است. [۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

سوگندی که موجب برائت مدیون اصلی گردیده؛ نسبت به ضامن او نیز مؤثر است.[۴] [۵] [۶] و در مواردی که سوگند، ناظر به دین است؛ نه ناظر به ضمان. سوگند ضامن، و نیز قسمی که مدیون متضامن یاد می کند؛ موجب برائت سایر مسئولین خواهدشد. [۷] و اگر تعهد ضامن، با سوگند وی ساقط گردد؛ دلیلی ندارد که مدیون اصلی را نیز، بری دانست. [۸] و اگر یکی از طلبکاران، مدیون را سوگند دهد؛ مدعیٌ علیه در مقابل سایر بستانکاران، بری نخواهدشد. [۹] و اگر اصل تضامن، مورد انکار ضامن نباشد؛ سوگند مدیون اصلی، نسبت به وی نیز، مؤثر است.[۱۰]

سوگند، دارای اثر نسبی است. [۱۱][۱۲]

حکم مستند به سوگند، نسبت به اشخاص ثالث، اثری ندارد. [۱۳]

سوگند، نسبت به وراث، و منتقلٌ الیه طرفین دعوا، مؤثر است. [۱۴]

نکات توضیحی

سوگند فقط نسبت به طرفین دعوا و قائم مقام آنها موثر است و به اعتبار اینکه سوگند، یک عمل حقوقی است؛ تحت شمول قاعده نسبیت قرار می گیرد.[۱۵]

سوگند مدیون اصلی مبنی بر برائت از دین، نسبت به ضامن وی نیز موثر است، همچنین سوگند یکی از مدیونین تضامنی، ذمه سایر مدیونین متضامن را ساقط می کند به شرطی که سوگند ناظر به دین باشد نه به ضمان یا تضامن.[۱۶]

رویه های قضایی

مصادیق و نمونه ها

اگر به موجب سوگند، حقی به نفع مدعی حق انتفاع، و به ضرر مالک ملک اثبات گردد؛ و لحظه ای پس از اجرای سوگند؛ مالک بمیرد؛ یا بعداً ملک مزبور را بفروشد؛ وراث یا منتقلٌ علیه وی، نمی توانند در رابطه با موضوعی که با سوگند اثبات شده؛ علیه صاحب حق انتفاع، اقامه دعوا نمایند.[۱۷]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 327332
  2. حسینقلی حسینی نژاد. ادله اثبات دعوی. چاپ 2. دانش نگار، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196844
  3. بهرام بهرامی. بایسته های ادله اثبات. چاپ 2. نگاه بینه، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2454928
  4. حسینقلی حسینی نژاد. ادله اثبات دعوی. چاپ 2. دانش نگار، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196764
  5. عبدالله شمس. ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی). چاپ 8. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 10664
  6. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1339672
  7. حسینقلی حسینی نژاد. ادله اثبات دعوی. چاپ 2. دانش نگار، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196764
  8. عبدالله شمس. ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی). چاپ 8. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 10664
  9. حسینقلی حسینی نژاد. ادله اثبات دعوی. چاپ 2. دانش نگار، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196768
  10. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1339672
  11. ناصر کاتوزیان. اثبات و دلیل اثبات (جلد دوم) (شهادت- اماره- سوگند و اصول عملی). چاپ 5. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 164344
  12. حسینقلی حسینی نژاد. ادله اثبات دعوی. چاپ 2. دانش نگار، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196840
  13. عباس کریمی. ادله اثبات دعوا. چاپ 3. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3400176
  14. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1339668
  15. عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1641452
  16. عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1641452
  17. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1339668