ماده ۴۷۳ قانون مدنی

ماده ۴۷۳ قانون مدنی: لازم نیست که موجر، مالک عین مستأجره باشد ولی باید مالک منافع آن باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۷۲ قانون مدنی
• ماده ۴۷۴ قانون مدنی

فلسفه و مبانی نظری

دلیل وضع این ماده، این است که در اجاره، منفعت مال، مورد تبادل واقع می‌شود؛ نه عین آن، و با انتقال منفعت به مستأجر، وی تسلط لازم بر مال را پیدا نموده؛ و با استناد به همین سلطه، می‌تواند آن را به شخص دیگری اجاره دهد.

نکات تفسیری دکترین ماده 473 قانون مدنی

اگر موجر، مالک عین نبوده؛ ولی دارای حق انتفاع غیرقائم به شخص باشد؛ به نظر می‌رسد که اجاره مزبور صحیح است، همچنین است حکم موردی که موقوفٌ علیه، مال موقوفه را اجاره دهد، و اگر عرف، دلالت بر امکان اجاره دادن موضوع حق انتفاع، توسط منتفع داشته باشد؛ در این صورت اجاره مال مزبور مانعی ندارد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

فرقی نمی‌کند که موجر، اصالتاً مالک منفعت باشد؛ یا اینکه به تبع مالکیت عین، منفعت آن مال را نیز تملک نموده باشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 473 قانون مدنی

1. موجر می‌تواند شخصی غیر از مالک عین مستأجره باشد.
2. موجر باید مالک منافع عین مستأجره باشد.
3. تملک منافع برای موجر ضروری است، نه تملک عین.

رویه های قضایی

• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره فرجام خواهی از رای صادره در خصوص ابطال اجاره موقوفه

به موجب دادنامه شماره ۱۲۸۷ مورخه ۱۳۶۸/۱۱/۱۶ شعبه ۲۱ دیوان عالی کشور، با توجه به عدم مالکیت اداره اوقاف، نسبت به عین و دست کم منفعت مورد اجاره، و عدم رضایت مالک به انشای معامله، عقد مزبور باطل است.